Мастацтва і забавыЛітаратура

Белогорск крэпасць: характарыстыка насельнікаў

У 1836 годзе ў часопісе «Сучаснік» быў апублікаваны гістарычная аповесць А.С. Пушкіна «Капітанская дачка», дзеянне якой адбываецца ў страшныя гады Пугачэўскі паўстання ў 1773-1775 гадах. Пісьменнік у сваіх творах не раз звяртаўся да гістарычнай тэматыцы, спрабуючы ў падзеях мінулага знайсці адказы на пытанні сучаснасці. Прыкладам могуць паслужыць такія сачыненні аўтара, як «Барыс Гадуноў», «Арап Пятра Вялікага», «Палтава», «Завея» і іншыя.

Прыезд Пятра Грынёва ў Белогорск крэпасць

Галоўны герой аповесці - афіцэр. Ён быў адпраўлены на ваенную службу ў адзін з самых аддаленых куткоў краіны. Белогорск крэпасць размяшчалася ў стэпе і спачатку здалася маладому чалавеку сапраўднай глуш, дзе яму наканавана было гібець у нудзе і бяздзейнасці. Мясцовасць здалася яму маркотнай і несамавітай, паколькі нагадвала не вайсковец гарнізон, а бедную вёску.

Аднак ужо першае знаёмства з яе насельнікамі змяніла ўяўленне Пятра Андрэевіча пра сваё месца службы. І на самай справе ў аповесці "Капітанская дачка" Белогорск крэпасць у жыцці Грынёва адыграла вялікую ролю: бо менавіта тут ён сустрэў сваё каханне, прайшоў праз страшныя выпрабаванні, але не выпусціў свайго гонару і захаваў вернасць гаспадарыні. Жыхары гэтага ўмацавання апынуліся людзьмі надзвычай простымі, чым адразу заслужылі сімпатыю юнака.

Насельнікі Белогорск крэпасці: муж і жонка Міронава

Капітанам гарнізона быў Іван Міронаў - чалавек лагодны і няхітры, які добра ставіўся да сваіх падначаленых, паважаў сваю жонку - Васілісу Ягораўна, і вельмі любіў адзіную дачку - Марью Іванаўну. Яго жонка не толькі кіравала хатнімі справамі, але і прымала актыўны ўдзел у кіраўніцтве вайскоўцамі.

Белогорск крэпасць ўспрымалася ёю як гаспадарка, і таму яна даволі ўмела спраўлялася не толькі са сваімі функцыямі, але і з праблемамі мужа па вайсковай частцы. Васіліса Ягораўна карысталася агульным павагай сярод насельнікаў і мела рэпутацыю жанчыны строгай, але справядлівай. Вобраз гэтай гераіні - адзін з самых удалых у аповесці.

Маша Міронава

Галоўнай гераіняй з'яўляецца Капітанская дачка, Мар'я Іванаўна, простая дзяўчына без адукацыі і манер. Аднак яе чуласць і дабрыня адразу прыцягнулі Пятра Грынёва, які знайшоў яе разумнай і разважлівай. Дзякуючы гэтай сімпатыі Белогорск крэпасць ўжо не здавалася яму сумнай, наадварот, ён хутка прывык да новага жыцця і стаў знаходзіць у ёй шмат станоўчага.

Любоў героя да Машы Міронавай, безумоўна, шмат у чым вызначала яго стаўленне да свайго існавання ў гарнізоне. У той час, калі абодва спадзяваліся пажаніцца, Пётр Грынёў быў поўны надзей на будучыню і верыў у шчаслівы лёс. Аднак пасля адмовы яго бацькі на шлюб герой зусім страціў смак да жыцця, і Белогорск крэпасць стала здавацца яму пустой і маркотнай.

Астатнія жыхары крэпасці: Швабрин, Іван Ігнатавіч, Палашка

Пры характарыстыцы аповесці «Капітанская дачка» вялікае значэнне мае тое, як паказаны Пётр Грынёў ў Белогорск крэпасці. Складанне на гэтую тэму варта суправадзіць апісаннем яго адносін з іншымі насельнікамі гарнізона, у першую чаргу са Швабриным. Аляксей Іванавіч таксама быў афіцэрам, аднак уяўляў сабой поўную супрацьлегласць галоўнаму герою.

З самага пачатку ён вырабляе непрыемнае ўражанне, якое пасля пацвярджаецца яго спробамі перашкодзіць адносінам Пятра і Машы. Ён злосна і з'едліва высмейвае капітана Міронава і Васілісу Ягораўна, абражае Машу, несумленна раніць на двубоі Грынёва, скарыстаўшыся тым, што той адцягнуўся на Савельича. Ён мяняе сваёй клятве і пераходзіць на бок Пугачова і, нарэшце, на судзе дае ілжывыя паказаньні супраць свайго былога суперніка.

Іншае ўражанне вырабляюць другарадныя персанажы - слугі Міронава: Іван Ігнатавіч, стары інвалід, які, аднак, адмовіўся прызнаць Пугачова васпанам, за што быў павешаны, і пакаёўка Палашка, якая ў цяжкія хвіліны дапамагае сваёй паненцы, Мар'і Іванаўне. У гэтых герояў як бы адцяняюць вобраз Белогорск крэпасці, паказваючы, што ў самой глыбінцы краіны жывуць простыя, але сумленныя і высакародныя людзі.

Агульная характарыстыка гарнізона

Месца службы Пятра Грынёва гуляе важную ролю ў апавяданні: бо менавіта тут адбываюцца ўсе найважнейшыя падзеі ў яго жыцці. Тут ён стаў сведкам страшнай расправы Пугачова над капітанам Міронавым, Іванам Ігнатавічам, Васіліса Ягораўна. Сам ён цудам пазбег смерці і па дзіўным супадзенні пасябраваў з Пугачовым.

У гэтае месца ён кінуўся ратаваць Машу Міронаву ад Швабрина, зноў падвергшыся небяспекі быць пакараным бунтаўнікамі. Тут лёс зноў звёў яго з Пугачовым, які і ў гэты раз дапамог яму вызваліць нявесту. У крэпасці Грынёў канчаткова растлумачыў з Мар'яй Іванаўнай адносна іх маючай адбыцца жаніцьбы. Тут ён назаўжды развітаўся з Пугачовым для таго, каб убачыць яго праз некаторы час на пласе. Белогорск крэпасць, апісанне якой было прадстаўлена ў сучаснасці нарысе, адыграла вырашальную ролю ў лёсе Пятра Грынёва.

Similar articles

 

 

 

 

Trending Now

 

 

 

 

Newest

Copyright © 2018 be.delachieve.com. Theme powered by WordPress.