Публікацыі і напісанне артыкулаўПаэзія

Вобраз Пугачова ў паэме Ясеніна "Пугачоў". Ацэнка паэмы крытыкамі

Разгледзім вобраз Пугачова ў паэме Ясеніна "Пугачоў". Паэма яна зьвернутая да складанага ў гісторыі Расіі перыяду. Сяргей Ясенін Кастрычніцкую рэвалюцыю прыняў не адразу. Ён у ёй убачыў не толькі крок наперад, да новага свеце, але і смерць, голад, разруху. Паэта гэта супярэчнасць мучыла. Да таго ж ён ўсведамляў, што ў вёсках адбываецца згасанне жыцця.

Свае роздумы, сумненні, свой паэтычны бунт Сяргей Аляксандравіч выказаў у паэме пад назвай "Пугачоў". Досыць мала дэталяў сялянскай вайны складаюць яе змест. Ясенін ( "Пугачев" - твор, якое было апублікавана ў 1921 годзе) перад сабой не ставіў задачу аднаўлення гісторыі. Адзначым, што ў дзеянні гэтай паэмы Сяргей Аляксандравіч адбіў больш рэалій сваёй сучаснасці, чым уласцівых таго часу, у якім жыў Емяльян.

Твор гэта для Ясеніна стала паваротным. Тэма народнай барацьбы пачалася для яго менавіта з яго, з намаляванага ў ім духоўнага надрыву. Паэма гэтая эпічная, якая складаецца з лірычных маналогаў.

Чаму паэт звярнуўся да выявы Емяльяна Пугачова?

Вобраз Пугачова ў паэме Ясеніна "Пугачоў" з'яўляецца цэнтральным. Для чаго ж паэту спатрэбілася звярнуцца да яго? Ясенін спадзяваўся, што Расею узвысіць Кастрычніцкая рэвалюцыя, што яна зробіць нашу краіну моцнай. Сяргей Аляксандравіч марыў пра Инонии - сялянскім раі. Аднак ён не наступаў, а паміж тым пытанне аб тым, куды ж нясе ўсіх нас рок падзей, усё больш трывожыў Ясеніна. Инония ператварылася ў недасяжную мару. Таму звярнуўся, спасцерагаючы будучыню сялянскай Русі, да такога гістарычнаму персанажу, як Емяльян Пугачоў, Ясенін. Бо менавіта Емяльян спрабаваў пабудаваць сілай гэты сялянскі рай.

Вобраз Пугачова ў Ясеніна: асноўныя рысы

Паэма стваралася аўтарам з сакавіка па жнівень 1921 г. У гэтым жа годзе адбылася яе чытка ў тэатры Меерхольда. Аднак пастаноўка не спраўдзілася.

У Ясеніна вобраз Пугачова рамантызаваныя. Сяргей Аляксандравіч сваю паэму ня ўскладняе іншымі персанажамі, нават нязначнымі. Толькі вобраз Пугачова ў паэме Ясеніна "Пугачоў" паказаны ў развіцці. Паводле заўвагі аўтара, акрамя Емяльяна, амаль ніхто не павінен паўтарацца ў трагедыі. Новыя асобы павінны быць у кожнай сцэне. Гэта вылучае галоўную ролю Пугачова і надае больш руху.

Емяльян выступае чалавекам, якога чакаў народ. Свайго героя Ясенін паказвае і тады, калі мяцеж толькі наспяваў, і пасля таго, як галоўны герой абвясціў аб тым, што ён цар. Вобраз Пугачова ў паэме Ясеніна "Пугачоў" дастаткова складаны. Емяльян паказаны супярэчліва. У яго вобразе жорсткасць спалучаецца з даверлівасцю. Складваецца ўражанне, зыходзячы з адносіны гэтага героя да падначаленых, што яны яго слугі, абавязаныя выконваць яго распараджэнні.

Пра выбранасці, значнасці Пугачова кажа хлопушей, ўральскі катаржнік, які быў пасланы да Емяльянаў для таго, каб забіць яго, але прыйшоў да яго як сябар. Як і галоўны герой твора, хлопушей лічыць, што вайну трэба весці разумна, неабходна наліцца розумам, а не толькі гневам.

Адлюстраванне аўтарскай пазіцыі і светаадчування ў вобразе Емяльяна

Працягваючы апісваць вобраз Пугачова ў Ясеніна, адзначым, што Емяльян не з'яўляецца прыхільнікам бязлітаснага і стыхійнага бунту. Яго мары - мары аб новым свеце, якія падзяляў і сам Ясенін. У поўным драматычнага напружання фінале мы бачым героя, адданага паплечнікамі. І адчуваем як ніколі яго трагедыю і адзінота.

Заключны маналог галоўнага героя Сяргей Аляксандравіч чытаў Максіму Горкаму, усхваляваных апошнiмi да спазму ў горле. Стан самога паэта адлюстроўваецца ў яго надрыву. Ясенін у горадзе не прыжыўся, але ўжо стаў чужым у вёсцы. Ён адчуў сваю адзіноту асабліва моцна тады, калі вярнуўся з замежнага падарожжа.

Ацэнка паэмы крытыкамі

Неадназначнай была рэакцыя на гэтую паэму сучаснікаў. Н. Асінскі, напрыклад, лічыў, што паэт адлюстраваў "пафас мяцежнай стыхіі", працягу яе ад Емяльяна Пугачова да сённяшніх дзён. Паэму ў цэлым лічылі няўдалай.

У творы адбіліся асаблівасці стылю, уласцівыя имажинизму, якім у той час захапляўся Сяргей Аляксандравіч. Нязвыклая сістэма вобразаў, змешванне розных слаёў лексікі, якія выклікаюць метафары - усё гэта характэрна для дадзенага творы. Аўтара папракалі ў тым, што гаворка Пугачова падвергнулася имажинизации. Было заўважана некаторымі крытыкамі, што ў творы ёсць бліскучыя маналогі. Таму яны назвалі яго гераічнай драмай ў вершах.

Мастацкае наватарства Ясеніна

Ясенін, кажучы, што бунт асуджаны, абапіраецца ў сваім меркаванні на тое, што рускія сяляне інэртныя. Яны не здольныя рашуча дзейнічаць. Паэт не спрабуе ўзнавіць падрабязнасці гісторыі, паказаць проціборства лагераў, хоць гістарычныя матэрыялы былі ім грунтоўна вывучаны. Для Ясеніна галоўным застаецца пытанне аб тым, ці могуць сяляне прыняць рэвалюцыю. Паэт не праз факты, а праз лірычнае ўспрыманне падае гісторыю, і ў гэтым заключаецца яго мастацкае наватарства.

Similar articles

 

 

 

 

Trending Now

 

 

 

 

Newest

Copyright © 2018 be.delachieve.com. Theme powered by WordPress.