Мастацтва і забавыЛітаратура

Вобраз Ленскага ў рамане "Яўген Анегін". Злы рок або лёс?

Кожны, хто хоць раз чытаў «Яўгена Анегіна», абавязкова захопіцца дасканаласцю яго ўтрымання, прыгажосцю мовы і лёгкасцю ўспрымання. Але і гэта яшчэ не ўсё. У дадзеным творы прасочваюцца праблемы рускага грамадства пачатку XIX стагоддзя. Бо свабодалюбная і прагрэсіўная моладзь таго часу адчувала вялікае расчараванне ў тым, што яна бачыла і што чакала яе ў пусты свецкага жыцця. І Анегін як раз адзін з такіх людзей.

Вобраз Ленскага ў рамане «Яўген Анегін»

Сачыненне на дадзеную тэму мяркуе адказ на пытанне: а хто ж тады такі Уладзімір Ленскі? Гэты герой атрымаў у Пушкіна незвычайна яркую і жывую характарыстыку. Ён дзівіць сваёй прыстойнасцю, шчырасцю і неабароненасць. Вобраз Ленскага ў рамане «Яўген Анегін» як раз і ўвасабляе нейкую супрацьлегласць спрактыкаванаму і песціла барчонку, выхаваны без строгай маралі і атрымаў хатнюю адукацыю, - Анегін, які ўжо стомлены і расчараваны жыццём і бачыць у ёй толькі ілжывасць і непатрэбнасць.

Сам аўтар апісвае Ленскага прыгажуном у поўным росквіце гадоў, які доўгі час жыў і вучыўся за мяжой і быў далёкі ад Расеі. Ленскі быў ахутаны паэзіяй Шылера і Гётэ, яго душа цягнулася да ўсяго маральнаму і чыстаму. Ён яшчэ не паспеў звяць ў хладный распусце святла, бо яму было без малога васемнаццаць гадоў. Для параўнання: узрост Анегіна - 26 гадоў, ён зусім не цікавіўся паэзіяй і не пісаў вершы.

Вобраз Ленскага ў рамане «Яўген Анегін» - гэта яркі тыпаж адукаванага культурнага і зусім яшчэ юнага летуценнага і рамантычнага чалавека, які ўсе свае эмоцыі і перажыванні імкнуўся выплюхнуць ў сваіх вершах. Ён зусім чужы ў свецкім грамадстве, яму не падабаліся балі і шумныя бесталковыя гутаркі. Таму яму складана было знайсці сабе аднадумцаў і блізкіх па духу людзей.

Вобраз Ленскага ў рамане «Яўген Анегін»: кароткі змест узаемаадносін паміж галоўнымі героямі

І вось сам лёс прыводзіць Ленскага ў хату да Анегіна. Паміж імі адразу зараджаецца дружба, хоць і гэтак дзіўная і незвычайная. Сышліся дзве супрацьлегласці, вельмі розныя паміж сабой, як хваля і камень, як лёд і полымя. І нават нягледзячы на тое, што яны ўвесь час спрачаліся, гэтыя людзі ўсё роўна адчувалі адзін да аднаго ўзаемную сімпатыю. Ленскі вельмі даражыў гэтым сяброўствам, яна мела для яго вялікае значэнне, так як ён меў патрэбу ў Анегіне і хацеў дзяліцца з ім сваімі перажываннямі, а часам і пафіласофстваваць на розныя тэмы. Ленскі глыбока верыў, што сапраўдныя сябры заўсёды прыйдуць на дапамогу і па справядлівасці асудзяць крыўдзіцеля.

«Сэрцам мілы невук»

Пушкін не раз звяртае сваю ўвагу на тое, што Ленскі жыве ў свеце мрой і нязбытных жаданняў. Ён глыбока не ўнікае ў сутнасць рэчаў і таму літаральна адразу ж улюбляецца ў Вольгу, як толькі бачыць яе блакітныя вочы, ўсмешку, светлыя валасы і лёгкі табар. І як вельмі рамантычная асоба, Ленскі для сябе дапісвае яе вобраз дасканаласьцямі і добрымі якасцямі, пачуццямі і думкамі, якіх у ёй абсалютна не было. Так шалёна ён палюбіў Вольгу. Але яна зусім не была ідэальнай.

Так быў задуманы аўтарам раман «Яўген Анегін». Вобраз Ленскага прадстаўлены там занадта чыстым і бескарыслівым, бо яго галоўнымі прыярытэтамі ў жыцці былі вера ў свабоду, дружбу і, вядома ж, каханне, якая яго ж і загубіць.

З-за свайго такога вострага ўспрымання і амбіцый ён вельмі балюча ўспрыняў выклікае паводзіны лавеласа Анегіна, які вырашыў на злосць яму пафліртаваць з яго нявестай Вольгай. Цяпер жа Ленскаму здалося, што яго жорстка падманулі, і ён не ў сілах вынесці гэты ганьба і таму вымушаны выклікаць Анегіна на дуэль. Фатальны паядынак адбыўся, і Анегін забіў беднага Ленскага.

Выпадковасць ці заканамернасць?

Смерць юнакі вельмі нават сімвалічная і наводзіць на думку, што чыстыя рамантычныя і летуценныя натуры, далёкія ад рэчаіснасці, часцяком гінуць з-за сутыкненняў з суровымі рэальнасцямі жыцця. Напэўна, Пушкін менавіта такім бачыць выхад з панавальнай у свецкім грамадстве маральнай пустэчы і амаральнасці.

Вобраз Ленскага ў рамане «Яўген Анегін» - гэта яркі прадстаўнік перадавой малады арыстакратыі, які загінуў ад рук таварыша. Ці так усё выпадкова атрымалася? Бо ён быў чалавекам з выдатнымі задаткамі, поўны надзей паэт і летуценны рамантык.

заключэнне

Ленскага прыводзіць да пагібелі неразуменне людзей. Ад яго патрабавалася быць стрыманым і ўключыць замест максімалісцкая прынцыпаў і эмацыйнасці ўсяго толькі здаровы сэнс. Але ён не змог прымірыцца, перашкодзіла яго славалюбства і гарачнасць. І таму ён загінуў, прычым менавіта тады, калі трэба было паказаць цвёрдасць і ўстойлівасць характару. Так вырашыў скончыць лёс Ленскага Пушкін.

Калі б гэты герой застаўся жывы, то, хутчэй за ўсё, ён ператварыўся б у звычайнага абывацеля, расчараванага ў людзях, без той сентыментальнасці, якую б замяніў цынізм. Пушкін, задумаўшы вобраз Ленскага ў рамане «Яўген Анегін», разумеў, што ў такіх людзей у той час не было будучыні, таму так сумная лёс гэтага героя.

Similar articles

 

 

 

 

Trending Now

 

 

 

 

Newest

Copyright © 2018 be.delachieve.com. Theme powered by WordPress.