Мастацтва і забавыЛітаратура

Л. Талстой, "Пасля балю. Чаму аповяд завецца" Пасля балю "?

Талстой Л. Н. - найвялікшая фігура ў рускай і сусветнай класічнай літаратуры. Яго творчасць шматпланава, але ёсць адна агульная рыса, якая аб'ядноўвае практычна ўсе яго творы. Гэта мера маральнай адказнасці чалавека за ўсе ўчынкі, якія ён здзяйсняе ў сваім жыцці.

Гісторыя стварэння

Твор «Пасля балю» Талстой напісаў не выпадкова. Калісьці яго брат палюбіў дачка казанскага ваеначальніка і нават хацеў на ёй ажаніцца. Але аднойчы ён стаў сведкам таго, як адбывалася пакаранне салдата, і кіраваў ім, да жаху Сяргея Мікалаевіча, менавіта бацька яго каханай. Ўзрушэнне было настолькі моцным, што ні пра якую вяселлі ўжо не магло быць і гаворкі.

Запомнілася гэтая гісторыя і Льву Мікалаевічу. А праз некалькі дзесяцігоддзяў, будучы ўжо прызнаным пісьменнікам, ён стварыў на яе аснове мастацкі твор пра што пануюць у расійскай арміі парадках. Пры гэтым аўтар тройчы мяняў загаловак: «Дачка і бацька», «А вы кажаце» і, нарэшце, абраў той варыянт, пад якім яно ўвайшло ў літаратуру.

Паспрабуем разабрацца, чаму аповяд называецца «Пасля балю».

Кампазіцыя і мастацкія прыёмы

Твор будуецца па прынцыпе «аповяд у аповядзе», што надае апавяданню больш дакладнасці. Іван Васільевіч, герой-апавядальнік, спрабуе растлумачыць сваім суразмоўцам, што калі не ўсё, то многае ў жыцці залежыць ад выпадку. І ўспамінае пра тое, як адна-адзіная ноч змяніла яго лёс: ён парваў адносіны з дзяўчынай, у якую быў закаханы, і назаўжды адмовіўся ад думкі стаць ваенным. Гэта і ёсць ключ да разумення таго, чаму аповяд называецца «Пасля балю».

Кампазіцыйна маналог Івана Васільевіча дзеліцца на дзве кантрасных часткі: апісанне балю і таго, што адбылося ранняй раніцай пасля яго заканчэння. Іх аб'ядноўваюць агульныя героі: малады Іван Васільевіч і ўжо пажылы палкоўнік Б., бацька Варенька.

Кароткі змест апавядання «Пасля балю»

Талстой падрабязна апісвае ўсё, што адбываецца на балі ў доме губернатара. Герой закаханы, таму ўсе вакол здаецца яму выдатным: і госці, і якая гучыць музыка, і любімая Варенька, і яе сівавалосы, але яшчэ бадзёры і поўны сіл бацька, палкоўнік. Тое, што адбываецца кружыць яму галаву і напаўняе душу невымоўным шчасцем.

Кульмінацыяй балю становіцца танец, які палкоўнік выконвае ў пары са сваёй дачкой. Івана Васільевіча больш за ўсё замілоўваюць боты старога: старамодныя, апойкавых, з квадратнымі шкарпэткамі. Такія даўно ўжо ніхто не насіў, з чаго герой робіць выснову, што ён жыве толькі дзеля дачкі. Але Талстой, верагодна, хацеў падкрэсліць яшчэ адну дэталь: прыхільнасць палкоўніка да старых правілах і асновам. Гэта ў пэўнай меры растлумачыць, як адзін і той жа чалавек мог быць (не гуляць ролю, а менавіта быць!) Тым, хто любіць бацькам, а праз некалькі гадзін кіраваць жорсткім збіццём правініўся салдата.

Але вернемся да сюжэту. Іван Васільевіч, ахоплены пачуццём захаплення, не мог уседзець дома пасля вяртання з балю. Ён адправіўся на вуліцу, дзе стаў відавочцам страшнай карціны. Менавіта яна растлумачыць, чаму аповяд называецца «Пасля балю».

Спачатку герой пачуў дзіўныя гукі, затым убачыў наперадзе нешта чорнае. Аказалася, ранняй раніцай адбывалася пакаранне вайскоўца-ўцекача. Яго вялі ўздоўж ладу, і з кожным крокам на яго знявечаную спіну з двух бакоў абвальваліся палкі. А кіраваў гэтым працэсам, да вялікага жаху маладога чалавека, бацька яго каханай. У нейкі момант погляд палкоўніка спыніўся на Яне Васільевічу, але ён тут жа паспяшаўся адвярнуцца, нібы чагосьці засаромелася.

Чаму аповяд завецца «Пасля балю»

А Іван Васільевіч больш не мог бачыцца з Варенька. Цяпер між імі стаяла неадольная перашкода - палкоўнік і караць ім татарын. Апавядальнік спрабаваў зразумець яго ўчынак, але галоўная думка, да якой ён прыйшоў у выніку, вызначыла яго далейшае жыццё. «Хай я не змагу змяніць свет і знішчыць існае ў ім зло, але толькі я магу вырашыць для сябе, удзельнічаць мне ці не ў гэтым зле», - так можна вызначыць вынік яго разважанняў. Так гісторыя пасля балю вызначыла некалькі важных для рускага грамадства праблем. У чым разбуральная сіла існуючага ў Расіі рэжыму? Што прымушае аднаго чалавека ісці на знішчэнне іншага? Якая доля маральнай адказнасці людзей за дасканалыя імі ўчынкі?

значэнне аповеду

Напісанае ў 1903 годзе, незадоўга да вайны з Японіяй, твор паказала недахопы дзяржаўнага ладу краіны, пры якім казёншчыну і строгі рэакцыйны рэжым, які пануе не толькі ў арміі, але і ў іншых сферах жыцця, атрымоўваюць верх над маральнымі законамі. І тады адыходзяць на другі план гуманнасць і пачуццё адказнасці за ўласныя ўчынкі. Аднак чалавек мае права сам вырашаць, якой павінна быць яго лёс, і даказвае гэта галоўная тэма «Пасля балю».

Similar articles

 

 

 

 

Trending Now

 

 

 

 

Newest

Copyright © 2018 be.delachieve.com. Theme powered by WordPress.