Падарожжы, Напрамкі
Французская Гвіяна - сумнае мінулае, шматабяцальны цяперашні
Французская Гвіяна - востраў на поўначы Лацінскай Амерыкі. Як відаць з назвы, гэтая тэрыторыя мае прамое отошение да такой еўрапейскай краіне, як Францыя. Прыродныя рэсурсы тут даволі багатыя, тым не менш сельская гаспадарка развіта толькі на ўзбярэжжы. У цяперашні час рэгіён носіць назву Гвіяна, ўдакладненне «французская» мае гістарычныя карані. Справа ў тым, што ў эпоху каланіяльных заваёў існавалі Гвіяны:
- Брытанская (Гаяна),
- Галандская (Сурынам).
Тэрыторыя Французскай Гвіяны да самага заканчэння Другой Сусветнай вайны выкарыстоўвалася ў якасці месца для спасылкі. Менавіта з гэтай прычыны вялікай колькасці гістарычна і культурна значных славутасцяў тут няма. Тым не менш гэтак спецыфічнае мінулае пакінула свой адбітак, і досыць вялікая колькасць турыстаў імкнуцца наведаць будынкі былых калоній. Карыстаюцца папулярнасцю выспы Іль дзю Салю, якія вядомыя калоніяй «Востраў Д'ябла», размешчанай на самым маленькім востраве Іль дзю Дьябло.
Акрамя руін месцаў пазбаўлення волі, Французская Гвіяна прыцягвае падарожнікаў дзіўнай прыродай, якая мае шмат самымі рознымі прадстаўнікамі флоры і фауны. А ў мястэчку Сен-Ларэн дзю Мароні ёсць музей, у якім захоўваюцца прадметы і дакументы, якія сведчаць аб жыцці вязняў, прычым сярод экспанатаў сустракаюцца кайданы і нават турэмныя камеры. Акрамя таго, Французская Гвіяна - гэта месца хутка развіваецца эка-турызму.
Французская Гвіяна знакамітая і вёскай бежанцаў, якія ўцяклі ў тропікі яшчэ ў 1970-гады. У іх вёсцы на рынку можна набыць традыцыйныя вырабы, а таксама паспытаць мясцовую ежу, у прыватнасці, «зялёны» суп.
Не менш прыцягальны раён Кау. Ён адрозніваецца даволі нядрэннымі дарогамі і цэлай сеткай разгалінаваных лясных сцежак. Спецыфічны клімат і геаграфічныя асаблівасці тэрыторыі дазволілі захаваць усю разнастайнасць відаў жывёл і раслін практычна ў першапачатковым выглядзе.
У Гвіяне магчыма займацца плаваннем, а таксама воднымі відамі спорту (серфінгам, віндсерфінгам), але толькі паблізу сталіцы або раёна Куру. Для аматараў пешых прагулак і падарожжаў існуе выдатны і маляўнічы маршрут, які працягнуўся ад Рэмі-Монжоли да вяршыняў Монтань дзю Махури.
Similar articles
Trending Now