Мастацтва і забавыМастацтва

Апісанне карціны «Залатая восень» Остроухова Іллі Сямёнавіча

След у гісторыі мастацтва можна пакінуць па-рознаму. Хтосьці стварае незгасальным шэдэўры, а хто-то беражліва збірае і калекцыянуе іх, каб перадаць нашчадкам. У геніі Іллі Остроухова шчасліва аб'ядналіся дзве гэтыя здольнасці. Ён збіраў жывапісныя палотны і ўзоры старажытнарускай жывапісу, якія сам рэстаўраваў. Іншы запалам выбітнага калекцыянера было творчасць. У сузор'і рускіх мастакоў XIX стагоддзя сваё месца па праве займае Ілля Сямёнавіч Астравухаў. «Залатая восень» - вядомы пейзаж, створаны ў 1887 годзе, прама з перасоўнай выставы, дзе дэманстравалі свае палотны зоркі першай велічыні, трапіў у Трэццякоўскую галерэю.

Апісанне карціны «Залатая восень»

Остроухова ня прыцягнуў традыцыйны шлях у жывапісу: ён пачаў свае досведы не з карпатлівай малявання гіпсавых бюстаў і акварэльных накідаў, а адразу выканаў алеем копіі пейзажаў любімых майстроў - Каменева і Паленава. Затым майстар стаў пісаць уласныя пейзажы на пленэры і пабіў сучаснікаў вытанчанасцю і лёгкасцю каларыту. Калі пачаць апісанне карціны «Залатая восень» Остроухова з заўвагі аб тым, што яна ўся працятая паветрам і святлом, то скончыць прыйдзецца словамі аб тым, што ў ёй тоіцца цэлая гама пачуццяў - ад захаплення да трывогі.

Тут мастак адмаўляецца ад звыклай для яго манеры будаваць пейзаж на тонкіх пераходах нязыркіх тонаў. Хараство восеньскага лесу забіла яго насычаным каларытам лістоў і галін.

Кампазіцыйнае рашэнне карціны

Астравухаў будуе кампазіцыю ў трох плоскасцях: стройныя кляновыя ствалы, прасвечваюць скрозь феерверк лісця, дзе ёсць усе адценні жоўта-залатога колеру, на пярэднім плане. Мастак падрабязна перадае выразную прыгажосць разьбяных лісця клёну, засцілалі зямлю зіготкім дыванам. Затым майстар паглыбляе прастору, паказваючы на сярэднім плане кампазіцыі сцежку, губляюцца ў лесе. І тут апісанне карціны «Залатая восень» Остроухова тычыцца незвычайнага для пейзажу з'явы - сюжэту! А як яшчэ назваць ажыўлены дыялог двух сорак, крочыў па апусцелай сцежцы? Белабока птушкі, склевывают што падалі на дарожку насенне, клапатлівы вышукваюць заползших пад траву і сучкі жукоў, ператвараюць карціну ў аповяд аб бесперапынным кругавароце жыцця. Зямля ўжо не ўбірае пяшчоты сонца, але яго цяпло затрымалася ў цытрынава-жоўтых і ружовых лістах, якія павольна падаюць і змешваюцца з пабурэлым травой. Рэзкі каляровай кантраст саслабляецца ў глыбіні малюнка, на трэцім плане карціны. Пра яго нагадвае толькі ясная блакіт неба, рэзка праглядвала праз кроны дрэў. Мудрагелістыя выгіны чорных ствалоў удалечыні кампазіцыйна замыкаюць маляўнічае прастору.

настрой палатна

Цудоўная і ўрачыстая пара - ад якога патыхала фарбамі восень. Чаму ж заключае ў сабе столькі таямніцы і схаванай трывогі карціна «Залатая восень» Остроухова? Ці не таму, што гэты час года - зменліва, нястала? Яшчэ ўчора лашчылі позірк Нежнейшая блакіт нябёсаў і залаты бляск дрэў, а сёння ўжо схапілася храбусткім інеем пабляклая трава, і безабаронна агаліліся тонкія ствалы ... Завяршаючы апісанне карціны «Залатая восень» Остроухова, нельга не адзначыць, што твор аб'ядноўвае ў сабе непасрэдную свежасць эцюда, якія захавалі настрой, і па-філасофску асэнсаваны вобраз прыроды.

Да тэмы восені мастак звяртаўся яшчэ не аднойчы, і заўсёды гэтыя палотны ўтойвалі ў сабе асаблівую вытанчанасць, свежасць і глыбіню.

Similar articles

 

 

 

 

Trending Now

 

 

 

 

Newest

Copyright © 2018 be.delachieve.com. Theme powered by WordPress.