Публікацыі і напісанне артыкулаўПаэзія

Берастаў Валянцін Дзмітрыевіч: біяграфія і творчы шлях

Валянцін Берастаў - рускі паэт, выбітны публіцыст, перакладчык, літаратар, на добрых вершах якога вырасла не адно пакаленне малых.

Берастаў Валянцін Дзмітрыевіч: біяграфія

Жыхар горада Мещовска (Калужская вобласць), Валянцін з'явіўся на свет 1 красавіка 1928 гады. Выхоўваем тымі, што любяць бацькамі, добрымі дзядулямі і бабулямі, хлопчык навучыўся чытаць вельмі рана.

Прычым з першымі літарамі Валянціна пазнаёміла сляпая прабабуля. Атрымліваючы па падпісцы газету «Весткі», яна прасіла хлопчыка апісваць словамі, размешчаныя на старонках выдання карыкатуры. Адна з іх адлюстроўвала, ўзвышаўся сярод бушуючага мора горны ўцёс з 4 вялізнымі літарамі. Прабабуля пацікавілася: «Тры літары аднолькавыя і размешчаны разам? Няйначай, як СССР! »Гэта і стала першым словам, якое будучы паэт здолеў прачытаць самастойна.

Жыццё ў эвакуацыі

Калі хлопчыку было 13 гадоў, яго сям'ю з Мещовска эвакуіравалі ў Ташкент - сталіцу Узбекістана. Там Валянціну пашчасціла пазнаёміцца з Карнея Чуковского, Ганнай Ахматавай і пасябраваць з Мурам - сынам Марыны Іванаўны Цвятаевай. Літаратуразнаўстве Валянцін і яго два сябра вучыліся ў дачкі Карнея Чукоўскага - Лідзіі, а англійская хлопцам выкладала Надзея Мандэльштам.

Каранёў Чукоўскі, які сыграў пасля ў лёсе Берастава значную ролю, з вялікай клапатлівасцю і шчырым цікавасцю паставіўся да пачатку творчага шляху юнага аўтара. На думку выбітнага пісьменніка, Валянцін - кволы 14-гадовы падлетак - быў нададзены велізарным талентам, вытанчаным пачуццём стылю, ўпартай працаздольнасцю і высокай прыроджанай культурай.

Валянцін Берастаў: вершы і апавяданні

У 1944 годзе Берастове змянілі месца жыхарства на Падмаскоўі. Пасля паспяховага заканчэння гістарычнага факультэта МДУ і аспірантуры Інстытута этнаграфіі Валянцін прымаў удзел у шматлікіх археалагічных раскопках. Кантакт з прадметамі старажытнасці лёг у аснову займальна-пазнавальных твораў "Меч у залатых ножнах», «Гасударыня пустыня».

Першыя публікацыі аўтара, прысвечаныя экзатычнай прафесіі археолага, адбыліся ў 1946 годзе ў часопісе «Юнацтва». У 1957 году святло ўбачыў дэбютны зборнік вершаў «Адплыццё», які атрымаў адабрэнне як паэтычнай браціі, так і крытыкаў. У гэты ж час Валянцін Берастаў, вершы якога сталі досыць папулярныя сярод чытацкай аўдыторыі, апублікаваў першую кнігу для малодшага ўзросту «Про машыну», услед за якой на суд юных чытачоў былі прадстаўлены «Жаваранак», «Пятая нага», «Вызначэнне шчасця», «Першы лістапад», «Як знайсці дарожку», «Усмешка».

У сямейным жыцці Берастаў Валянцін Дзмітрыевіч быў шчасліва жанаты на Аляксандравай Таццяне Іванаўне - мастачцы, казачніца і аўтару кнігі пра знакамітага домовенка Кузю.

У 1970-х трохпакаёвая кватэра мужа і жонкі была ледзь ці не адзіным месцам у сталіцы, дзе рэгулярна, па 2-3 разы на тыдзень, збіраліся маладыя мастакі, журналісты, паэты. Шмат каму з іх Берастаў Валянцін Дзмітрыевіч дапамог у пачатку літаратурнага шляху.

літаратурная дзейнасць

Будучы публіцыстам, Берастаў Валянцін Дзмітрыевіч, апавяданні якога і сёння актуальныя па сваёй тэматыцы, захапляўся творчасцю іншых літаратараў. Асабліва яго прыцягвалі работы Аляксандра Сяргеевіча Пушкіна. Валянцін Дзмітрыевіч пісаў цікавыя артыкулы пра Аляксандра Блоку, Сяргею Ясеніну, Восіпа Мандэльштама. Шчыры цікавасць у чытацкай аўдыторыі выклікаюць яго мемуары пра Аляксея Талстога, Усевалада Пудоўкін, Ганне Ахматавай, каранёў Чукоўскага, Барысе Пастарнаку. Паспяхова праявіў сябе ў напісанні эпіграм, якія карысталіся поспехам у слухачоў. Адначасна Валянцін Берастаў займаўся перакладамі і пераказамі біблейскіх паданняў.

У цяжкія 90-я гады, калі творчасць перастала быць прыбытковым, Берастаў Валянцін Дзмітрыевіч пачаў зарабляць напісаннем песень. Разам з Эдуардам Успенскім пачаў выступаць у радыёэфірах, пісаў вершы, мемуары. У апошнія гады жыцця разам з жонкай складаў і выдаваў дзіцячыя казкі. Ключавым справай у гэтыя гады стала складанне «Выбранага» па «тлумачальны слоўнік» Даля В. І., якім аўтар займаўся ў пары з жонкай. Выданне пабачыла свет у 2001 годзе. Большую частку часу Берастаў Валянцін Дзмітрыевіч надаваў здымак на тэлебачанні і перадачам на радыё, пісаў музыку для ўласных вершаў і нават выступаў з музычнымі калектывамі.

Не стала знакамітага літаратара, чалавека з шырокай душой і адкрытым сэрцам, 15. красавіка 1998 года. Валянцін Берастаў быў літаратарам, зусім нетыповым, не падобным на звычайных савецкіх пісьменнікаў - гэта Чалавек з вялікай літары, радасны і абсалютна вольны. «Таленавіты, разумны, вясёлы, лірычны паэт», - як яго называў Навум Майсеевіч Каржавін.

Similar articles

 

 

 

 

Trending Now

 

 

 

 

Newest

Copyright © 2018 be.delachieve.com. Theme powered by WordPress.