Мастацтва і забавыЛітаратура

Лермантаў, «Дэман»: кароткі змест і аналіз твора

Адным з геніяў, якія ўславілі рускую паэзію, па праву з'яўляецца Міхаіл Лермантаў. "Дэман", кароткі змест якога абавязаны ведаць нават школьнік, лічыцца лепшым творам паэта. А бо пачаў ён пісаць гэтую паэму, калі яму было ўсяго толькі 15 гадоў! Дзіўна, як у такім юным узросце можна было ведаць так шмат пра каханне і палымянай страсці. Але галоўнае, з якім майстэрствам малады пісьменнік раскрывае перад намі, чытачамі, гэтыя пачуцці. Гэтага мог дамагчыся толькі сапраўдны, непераўзыдзены талент.

Ужо з першых радкоў становіцца зразумелым, чаму так назваў сваю паэму Лермантаў - "Дэман". Кароткі змест яе таксама можа прадставіць гэты твор як сапраўдны гімн усёпаглынальнай любові, якой падуладныя нават інфернальныя стварэння. У рэшце рэшт, мы Пранікальны спагадай да гэтага падшая анёла. Але пачынаецца апавяданне з таго, што мы бачым Люцыпара, які ляціць над зямлёй. Алмазнай гранню праплывае пад ім вяршыня Казбека, і вось ужо пад крылом мільгаюць зялёныя даліны Грузіі. Але нічога, акрамя нуды і тугі, Дэман не адчувае. Нават зло надакучыла яму.

Аднак хандра яго рассейваецца, калі ён заўважае дзесьці ўнізе радаснае копошение. Гэта ідзе падрыхтоўка да вяселля: Гуда, мясцовы князь, выдае замуж сваю адзіную дачку. Па старадаўняй грузінскай традыцыі нявеста ў чаканні жаніха павінна станцаваць танец на даху дома, высланай дыванамі. Гэтую мімавольную алюзію з танцам біблейскай Саламеі спецыяльна выклікае ў чытачоў Лермантаў. Дэман - кароткі змест паэмы ўсё ж дае нам магчымасць перадаць некаторыя нюансы - вырываецца з палону абыякавасці. Бо калі старажытнаяўрэйскай прынцэса папрасіла за свой танец галаву Прадцечы, то князёўна Тамара абудзіла сваімі лёгкімі рухамі запал у заняпалага анёла.

Які закахаўся «Сын эфіру» за адсутнасцю лепшых ідэй, вырашыў перш за ўсё прыбраць са сцэны жаніха, які спяшаецца да хаты нявесты з вясельнымі дарункамі. Па падгаворванні Дэмана на караван нападаюць абреки - разбойнікі, якія забіваюць маладога князя. Верны конь прыносіць цела ў двор Гуда, плач і стогны змяняюць песні і вясёлую музыку. Тамара ў сябе ў пакоі рыдае па сваім звужэнне, як тут чуе голас. Ён абяцае суцешыць яе. Але хто прамаўляе гэтыя словы? Вакол нікога! Але нядоўга трымае нас у недасведчанасці Лермантаў. Дэман (кароткі змест, а дакладней, яго пераказ не дае нам магчымасць перадаць гэта паэтычна) накіроўваецца да каханай. У першую ж ноч князёўна бачыць сон: да яе падгалоўя спускаецца выдатны як анёл юнак. Аднак вакол яго галавы ня зьзяе німб, і Тамара здагадваецца, што гэта - «дух падступны».

Яна просіць бацьку адправіць яе ў манастыр, пад абарону святых сцен. Гуда Адпіраўся - бо рукі Тамары дамагаюцца новыя выгадныя жаніхі, але пад канец здаецца. Аднак і ў мясціны князёўну ня пакідаюць бачання: скрозь царкоўны спеў і клубы ладану, яна бачыць усё той жа погляд, пранізлівы, як лязо кінжала. Тамара горача супраціўляецца сваёй любові, спрабуе апантана маліцца, але запал пераадольвае крэпасць яе сэрца. Зразумеўшы, што закахана, паслушніца здаецца. Аднак разумеючы, што за імгненне блізкасці з ім зямная дзяўчына заплаціць жыццём, Палы анёл марудзіць, хоць ён і Дэман. Лермантаў, кароткі змест паэмы якога мы тут пераказваем, ня адмовы вается свайму герою ў пазітыўных рысах.

Чалавечае спачуванне і пяшчота раптам ахопліваюць сына пагібелі: ён нават гатовы адмовіцца ад свайго першапачатковага плана спакусіць Тамару, каб захаваць ёй жыццё. Але позна - запал ахапіла і яго. Ён проста не ў сілах пакінуць памяшканне. У адну з начэй ён з'яўляецца ў келлю малады затворніцы ўжо ў выглядзе матэрыяльнага мужчыны, з плоці і крыві. Але шлях да ложка Тамары заступае анёл-захавальнік. Дэман з пагардай тлумачыць яму, што зямля - гэта яго валоданне, і херувімы не мае права тут распараджацца. Ён прызнаецца Тамары ў каханні, і яна, кранутая жалем, адказвае яму ўзаемнасцю. Але першы ж пацалунак яе забівае. Пакуль Гуда хавае сваю дачку ў горным маўзалеі, чытач даведаецца пасмяротную лёс Тамары. Яна дасягнула раю, а вось для яе каханага ўсе шляхі да выратавання ўжо зачынены. Але такое толькі кароткі змест. «Дэман» - Лермантаў вельмі любіў гэтую сваю паэму - заўсёды застанецца для нас загадкай.

Similar articles

 

 

 

 

Trending Now

 

 

 

 

Newest

Copyright © 2018 be.delachieve.com. Theme powered by WordPress.