Навіны і грамадстваПрырода

Стеллерова карова - зніклы від атрада сірэн

На працягу ўсяго шматвяковага існавання нашай планеты многія віды раслін і жывёл з'яўляліся і знікалі. Некаторыя з іх выміралі з-за неспрыяльных умоў пражывання, змены клімату і г.д., але большасць загінула ад рукі чалавека. Стеллерова карова, а дакладней гісторыя яе зьнішчэньня, стала яркім прыкладам чалавечай жорсткасці і недальнабачнасці, бо з такой хуткасцю, з якой было знішчана гэта млекакормячых, не было знішчана ні адна жывая істота на зямлі.

Мяркуецца, што самая вялікая карова існавала яшчэ шмат тысячагоддзяў таму назад. У свой час арэал яе пасялення ахопліваў большую частку паўночнай часткі Ціхага акіяна, жывёла сустракалася каля Камандорскі і Алеўцкіх выспаў, Японіі, Сахаліна, Камчаткі. На поўнач ад манат не магла жыць, таму што ёй патрэбныя больш цёплыя вады, а на поўдзень ад яе вынішчылі яшчэ тысячы гадоў таму. Пасля раставання леднікоў ўзровень мора падняўся, а стеллерова карова была аднесена ад мацерыкоў да астравоў, што і дазволіла ёй захавацца аж да XVIII стагоддзя, калі Камандорскі выспы былі заселеныя людзьмі.

Жывёла названа ў гонар вучонага-энцыклапедыста Стеллера, які і адкрыў гэты від ў 1741 годзе. Млекакормячых было вельмі спакойным, бяскрыўдным і прыязнай. Яго вага складала каля 5 тон, а даўжыня тулава дасягала 8 м. Асабліва шанаваўся тлушч каровы, яго таўшчыня была ў шырыню чалавечай далоні, ён меў даволі прыемны густ і здзейсненае не псаваўся нават у спякоту. Мяса нагадвала ялавічнае, толькі трохі шчыльней, яму прыпісвалі гаючыя ўласцівасці. Шкура выкарыстоўвалася для абіўкі лодак.

Стеллерова карова загінула з-за сваёй даверлівасці і празмернага чалавекалюбства. Яна пастаянна ела водарасці, таму, плаваючы ля берагу, галаву трымала пад вадой, а тулава зверху. Таму можна было спакойна падплысці да яе на лодцы і нават пагладзіць. Калі прычынялі жывёле боль, то яно адплываў ад берага, але неўзабаве зноў вярталася, забываючы былыя крыўды.

Палявалі на кароў адразу каля 30 чалавек, таму што няшчасныя ўпіраліся, і іх было складана выцягнуць на бераг. Пры раненні млекакормячых моцна дыхала і стагнала, калі побач знаходзіліся суродзічы, то яны спрабавалі дапамагчы, пераварочвалі лодку і білі хвастамі па вяроўцы. Як гэта ні сумна, але стеллерова карова была знішчана менш чым за тры дзесяцігоддзі з моманту адкрыцця выгляду. Ужо ў 1768 годзе зьнік апошні прадстаўнік гэтага лагоднага марскога насельніка.

Паміж навукоўцамі і сёння працягваюцца спрэчкі з нагоды месцаў пражывання гэтага сысуна. Адны сцвярджаюць, што стеллеровы каровы жылі толькі каля выспаў Меднага і Берынга, іншыя ж схіляюцца да думкі, што яны сустракаліся і ў раёне Аляскі і Далёкага Усходу. Але пацверджанняў другога здагадкі не так і шмат, гэта альбо трупы, выкінутыя морам, альбо здагадкі мясцовых жыхароў. Але ўсё ж шкілет каровы быў знойдзены на выспе Атту.

Як бы там ні было, але стеллерова карова была зьнішчана чалавекам. З атрада сірэн сёння засталіся яшчэ ламанціны і дзюгонёў, але і яны на грані вымірання. Пастаяннае браканьерства, забруджванне вод, змяненне прыроднага асяроддзя пражывання, смяротныя траўмы ад караблёў - усё гэта з кожным годам скарачае колькасць гэтых выдатных жывёл.

Similar articles

 

 

 

 

Trending Now

 

 

 

 

Newest

Copyright © 2018 be.delachieve.com. Theme powered by WordPress.