Дом і сям'яСвяты

Сцэнар казкі сёння і калісьці

Казка - незвычайная чароўная краіна, якая прыцягвае ўсіх, незалежна ад узросту і знешнасці. З самых малых гадоў кожны чалавек мае сваю казку. Спачатку гэта тыя, якія распавядаюць нам бацькі, бабулі і дзядулі. А потым, трохі пасталеўшы, кожны з нас пачынае пісаць свой сцэнар казкі, дзе мы ўжо паўстае самі героямі - прынцэсамі або прынцамі, казачнымі феямі або эльфамі, якія перажываюць незвычайныя прыгоды і заўсёды перамагае зло.

Мала каму вядома, што казка ўплывае на псіхалогію чалавека, ствараючы асаблівыя стэрэатыпы, якія дапамагаюць сфармаваць асобу. У псіхалогіі ёсць нават адмысловы тэрмін - сказкотерапия. Звязана яна з тым, што кожны чалавек піша сцэнар казкі, якая абавязкова спраўджваецца ў найбліжэйшай будучыні. Акрамя таго, сказкотерапия дапамагае лепш зразумець сябе, ўчынкі і пачуцці. Сцэнар казкі па ролях часам дапамагае нават зразумець не толькі сваю псіхалогію, але і псіхалогію і логіку навакольных людзей.

Кожнаму чалавеку ўласціва напісанне казкі. І не абавязкова, каб яна была чароўная - з белым канём, з чароўным прынцам, з жывёламі, якія дапамагаюць нам. А проста, прадстаўляючы сабе тую ці іншую сітуацыю, якая яшчэ не адбылася, мы ўжо пішам для сябе сцэнар казкі або падзеі, якое адбудзецца вельмі хутка. Ці, калі ўсё прайшло зусім не так, як хацелася б нам, мы ў думках ў галаве пракручваем падзеі, спрабуючы ўявіць сабе, а што было б, калі б усё прайшло па-іншаму. І тады таксама мы для сябе ствараем новы сцэнар казкі.

Сцэнар казкі ў свядомасці чалавека ў старажытнасці, у сярэднія вякі і сёння зусім розныя паняцці. Бо напэўна і нашы продкі марылі пра нешта, пісалі свае казкі і легенды. І тыя літаратурныя драбкі, якія дайшлі да нас, з'яўляюцца сведчаннем гэтага. Цмокі, русалкі, аднарогі і многія іншыя казачныя істоты былі плёнам ўяўлення чалавека шмат-шмат гадоў таму, хоць, магчыма, людзі тады верылі ў іх, як мы сёння верым у тэлевізары ці машыны. Акрамя таго, той жа тэлебачанне і тыя ж фільмы мяняюць наш погляд на свет. Бо чалавек прыходзіць у гэты свет, не маючы ніякіх уяўленняў пра дабро і зло. Але гады праз тры, нагледзеўшыся мульцікаў і розных фільмаў, ужо становіцца зусім іншым.

Не ведаю як мужчынская палова насельніцтва зямнога шара, але жаночая складае сабе казкі кожны дзень. Прычым пачынаецца гэтая звычка з дзяцінства, менавіта з таго перыяду, калі мы чакаем, што бацькі вось-вось скончаць свае справы, мы забярэм да іх на каленкі і разам з імі адправімся ў чароўны свет казачнага каралеўства, станем перажываць ўсе прыгоды герояў разам з імі . У выніку ўсяго гэтага пачынаецца пісацца наш уласны сцэнар казкі па ролях.

Сёння сцэнар сучаснай казкі, як гэта не сумна, стаў стэрэатыпным. Нязменнымі атрыбутамі яго сталі грошы, крутая машына, высокі і прыгожы, раскошны і багаты дом, вандроўкі і шмат-шмат чаго. А калі-то людзі марылі аб Скатерть-самобранка, прыгожым мужа або жонкі, дабром кані і г.д. Цікава прасачыць, як змяняюцца жыццёвыя каштоўнасці людзей. Яшчэ некалькі стагоддзяў назад чалавек мог заўважаць цуды, якія адбываюцца побач з ім. А сёння ніхто нічога не шануе. Нават цуд мацярынства, калі з насення нараджаецца чалавек. На першы план усё вылучаюць толькі грошы.

І ўсё ж, ёсць такія людзі, якія ў сваім сцэнары казкі пакідаюць месца пачуццям - любові, дабрыні, прыгажосці. І напэўна менавіта іх лёс і стане казачнай. Трэба проста верыць. Мы такія, у якіх верым. І лёс наша такая ж, якую яе прадставім мы. Таму не варта марыць і пісаць свой жыццёвы сцэнар, пабудаваўшы яго толькі на матэрыяльных каштоўнасцях, трэба верыць у дабро і любоў. Толькі з іх дапамогай можна змяніць свет, ператварыўшы кожнае імгненне, кожнае імгненне ў рэальную казку.

Similar articles

 

 

 

 

Trending Now

 

 

 

 

Newest

Copyright © 2018 be.delachieve.com. Theme powered by WordPress.