6 сітуацый, калі вы, самі таго не ведаючы, цытуеце Біблію

У сваёй паўсядзённым прамовы мы часта, самі таго не заўважаючы, выкарыстоўваем выразы і фразы, упершыню згаданыя ў Святым Пісанні. Сітуацыя, якая патрабуе мудрай фразы, звычайна заканчваецца цытаваннем Пісання. Нездарма Біблію называюць крыніцай мудрасці, бо многія з гэтых папулярных фраз сталі неад'емнай часткай мовы і культуры людзей, якія не маюць дачынення да хрысціянскай веры. Нават савецкія атэістычныя лозунгі (і любімыя камедыі) актыўна выкарыстоўвалі біблейскія выразы і іх варыяцыі, накшталт "хто не працуе, той не есць». Крыніца гэтай фразы - кіраўнік другая, верш 10 з паслання да Цімафея.

Калі фразы з павучальнымі пасланнямі і глыбокай маральлю, накшталт прызыву не рыць другому яму, які, дарэчы, зыходзіць ад Эклезіяста (10: 8), або папулярная мудрасць пра тое, што пажнеш тое, што пасеяў (Пасланне да Галатаў 6: 7 і 8 ), можна з лёгкасцю прыпісаць Бібліі, то некаторыя выразы здзівяць вас сваім паходжаннем.

Такіх біблейскіх выразаў у нашым жыцці нямала, і вось некаторыя з іх.

абмываць рукі

Гэты выраз выйшла з вуснаў Раззлаваныя Понція Пілата, пасля таго як яго абвінавацілі ў смерці Ісуса. Ён ўмыў рукі перад народам, сказаўшы, што на іх няма крыві пакаранага праведніка. З тых часоў гэта выраз стаў выкарыстоўвацца ў кантэксце збавення ад непажаданай віны, вынiкаў або авантур. Арыгінал біблейскага верша знаходзіцца ў Евангеллі ад Матфея 27:24.

Ня бачыць бярвёны ва ўласным воку

Евангелле ад Лукі багата павучальнымі гісторыямі, мараль якіх выйшла далёка за межы Бібліі і нават непасрэдна рэлігіі. Арыгінал гэтай фразы знаходзіцца ў главе шосты евангелля, у 42 вершы. Чалавек, больш глядзіць за тым, што адбываецца ў доме брата, чым у сваім уласным, названы крывадушнікам. Біблія раіць яму спачатку выняць бервяно з уласнага вочы, перш чым звяртаць увагу на парушынку ў воку брата.

Хто прыйдзе з мячом, ад яго і загіне

Гэтую фразу часта прыпісваюць Аляксандру Неўскаму і некаторым іншым знакамітым ваеначальнікам. Аднак задоўга да адважнага і мудрага абаронцы земляў рускіх гэтую фразу сказаў Ісус, паводле Евангелля ад Матфея (26:52). Міралюбнае кірунак філасофіі Новага Запавету пацвярджаецца і фразай Яна Багаслова: «Хто бярэ палонных, той сам будзе запалонены; хто мячом забівае, той быць забітым мячом" (адкрыцьцё Іаана 13:10).

Воўк у авечай шкуры

Задоўга да з'яўлення фінансавых пірамід, сумніўных крэдытораў і імперыялістычных армій пра крывадушнасць і ілжывай пакоры некаторых хітрых асоб нас папярэджвала Біблія. Евангелле ад Матфея (07:15) перасцерагае ад ілжэпрарокаў, якія носяць авечыя шкуры, а «сутнасць ваўкі драпежныя». Гэты вобраз стаў папулярным не толькі ў паўсядзённым прамовы, але і ў фальклоры, напрыклад, казка пра трох парасятах або пра ваўка і семярых козлятках. Нягледзячы на тое што перасцярога Матфея ставіцца выключна да веры, у сучасным свеце яно атрымала значна больш шырокую інтэрпрэтацыю.

Кідаць бісер перад свіннямі

Гэты выраз кажа аб марных намаганнях, якія не могуць быць па вартасці ацэнены. Ужо ў самым крыніцы (Евангелле ад Матфея 7: 6) гэтая фраза была іншасказанняў, хто кліча не марнаваць словы на тых людзей, якія не здольныя іх ацаніць. Не даючы сьвятога сабакам і ня кідаючы пэрлы перад сьвіньнямі, вернікі людзі атрымлівалі магчымасць абароны ад шкодных слоў і зневажанні людзей, якія не прымаюць іх веру.

Гэтая цытата ўвайшла ў гутарковую гаворка, пасля таго як яна была ўжыта ў творы Фонвизина «Недалетак».

казёл адпушчэння

У кнізе Левіт (16: 7-10) апісваецца незвычайны старажытнагабрэйскую звычай. Габрэі ў свята грехоотпущения пераносілі грахі свайго народа на галаву казла, якога потым адпускалі ў пустыню. Фраза «казёл адпушчэння» першапачаткова цалкам літаральна азначала жывёла, якое адпускаюць. Сёння гэта чалавек, на якога звальваюць усю віну.