Хатні ўтульнасцьМэбля

Венскі крэсла - каралеўская мэбля

Нямецкі чырванадрэўшчык Міхаэль Тоне нарадзіўся ў 1796 годзе ў горадзе Боппард. З дзяцінства вывучаў мэблевае мастацтва, у юнацтве стаў кваліфікаваным майстрам, а ў 23 гады адкрыў уласную майстэрню па вытворчасці мэблі для гасціных. Малады чалавек імкнуўся да мэблі тонкай, вытанчанай, марыў стварыць нешта незвычайнае, узвышанае. І ў рэшце рэшт яму гэта ўдалося. Памаленьку ў майстэрні тоне з'явіліся раней нябачаныя тэхналогіі выгибания драўніны пад уздзеяннем пара. Гэты спосаб нёс у сабе значны патэнцыял вытворчасці цалкам новых крэслаў і крэслаў. Так з'явіўся венскі крэсла, хоць сваё цяперашняе назва ён атрымаў значна пазней.

Міхаэль правёў шэраг эксперыментаў, у ходзе якіх ён змог вызначыць канчатковыя параметры гарачай апрацоўкі драўляных нарыхтовак для наступнага гнуцца. Было выведзена два спосабу, першы - пад уздзеяннем пара, другі - выгінанне нарыхтоўкі ў кіпячай вадзе. Абодва метаду былі досыць эфектыўныя, і Тоне прыступіў да вытворчасці гнутай мэблі. Першы час прыйшлося памучыцца з імкненнем драўніны да распроствання. Выгінастыя нарыхтоўкі паступова гублялі форму. Але пасля таго як майстры прыдумалі спецыяльныя формы для вытрымкі і поўнай усушкі гатовых дэталяў, справа пайшла на лад.

У 1842 годзе ў Міхаэля тоне здарыліся непрыемнасці, яго майстэрня была арыштаваная і працы прыйшлося спыніць. Але на шчасце, у той час праходзіла папулярная мэблевая выстава, на якой Тоне паказаў свае працы. Яго прыкмеціў вядомы аўстрыец Меттерних, які прапанаваў перспектыўнаму мэбельшчыкі пераехаць у Вену і працаваць на яго, вырабляючы мэбля як палацавая ўбранне. Прапанова была як нельга дарэчы, Міхаэль Тоне адкрыў майстэрню ў Вене і адразу заняўся вытворчасцю мэблі для Палаца Ліхтэнштэйна.

Яго незвычайныя крэслы дзівілі дасканаласцю ліній і трываласцю, іх стараліся набыць самыя прадстаўнічыя аўстрыйскія сямейства. Пайшла мода на вырабы тоне. І яго мэбля атрымала назву «венскія крэслы». Майстру ўдалося вытрымаць пэўны стыль у даволі вузкіх рамках, вызначэнне «венскі крэсла» было вельмі аўтарытэтным. І гэта правільна, так як чысціня стылю трымаецца на канонах, ад якіх нельга адступаць.

Венскі крэсла тоне адрозніваўся некалькімі прыкметамі ў параўнанні з крэсламі іншых фірмаў, спінка крэсла пераходзіла ў заднія ножкі двума непадзельныя дэталямі, а пярэднія ножкі мелі сваю класічную венскую форму, якой не было ў іншых. І ўсе дэталі былі так скампанаваныя, што па крэсле праходзіла іх ўзаемная падтрымка. А гэта было немалаважным фактарам, паколькі узаемаўвязка асобных дэталяў паведамляла вырабу нябачаную трываласць. Аднойчы венскі крэсла майстэрні «Браты Тоне» жарты дзеля скінулі з Эйфелевай вежы, каб паглядзець, на колькі кавалкаў разляціцца вытанчанае выраб. А крэсла ня разбіўся, ён як спружына некалькі разоў адскочыў ад зямлі і застаўся цэлым. Гэта была пышная рэкламная акцыя для мэблевай маркі Тоне.

І тады ж, на сусветнай мэблевай выставе 1878 гады, фірма «Браты Тоне» атрымала залатыя медалі. Пасля гэтага адбою ад жадаючых набыць венскую мэбля не было ў бліжэйшыя 20 гадоў. А крэсла венскі стаў класікай. Міхаэля тоне ўжо не было ў жывых, але яго справу з поспехам працягвалі сыны і ўнукі. Расійскі імператарскі двор быў адным з пастаянных пакупнікоў цудоўнай венскай мэблі тоне. Сёння венскі крэсла купіць таксама можна, некалькі мэблевых фабрык па ўсім свеце выпускаюць хупавую, трывалую і недарагую прадукцыю.

Similar articles

 

 

 

 

Trending Now

 

 

 

 

Newest

Copyright © 2018 be.delachieve.com. Theme powered by WordPress.