Мастацтва і забавыЛітаратура

Вера Чапліна: біяграфія, творчасць, фота

Ці ведаеце вы, хто такая Вера Чапліна? Біяграфія яе напэўна зацікавіць вас. Гэта вядомая дзіцячая пісьменніца, творчасць якой прысвечана жывёльнага свету. З ім звязаны не толькі яе творы, але і жыццёвы шлях. Доўгія гады прапрацавала ў Маскоўскім заапарку Вера Чапліна. Фота і біяграфію яе вы знойдзеце ў гэтым артыкуле.

Паходжанне Веры Чаплін і першае трагічнае падзея ў яе жыцці

Гады жыцця Веры Чаплін - 1908-1994. Нарадзілася яна ў Маскве 24 красавіка. Сям'я яе пражывала на Вялікі Дмитровке. Бацькі Веры былі патомны дваранамі. Лідзія Уладзіміраўна, яе маці, - выпускніца Маскоўскай кансерваторыі. А Васіль Міхайлавіч, бацька, - юрыст. У хаосе Грамадзянскай вайны, насталым пасля рэвалюцыі 1917 г., 10-гадовая Чапліна Вера згубілася. Яна апынулася ў Ташкенце, у дзіцячым доме, як беспризорница.

Пісьменніца пасля ўспамінала, што перажыць першае вялікае гора ёй дапамагла толькі любоў да жывёлы. Нават у дзіцячым доме яна прымудралася трымаць кацянят, шчанят і птушанят. Яна хавала іх ад выхавальнікаў ноччу, а днём выносіла ў сад. Любоў да жывёл, а таксама адказнасць за іх жыцця выхавалі ў дзяўчынцы уменне пераадольваць цяжкасці і рашучасць. Гэтыя рысы і вызначылі творчы і жыццёвы шлях Веры Чаплін.

Вяртанне ў Маскву

Дзяўчынку ў 1923 году адшукала маці й прывезла назад у Маскву. Неўзабаве Вера стала наведваць заапарк і гурток юных біёлагаў, кіраваў якім П.А. Мантейфель. Вера Чапліна не проста карміла соскай дзіцянятаў розных звяроў і клапацілася пра іх. Дзяўчынка назірала за імі, вяла навуковую працу. Вера Чапліна імкнулася стварыць для жывёл такія ўмовы, каб яны не адчувалі, што знаходзяцца ў няволі.

Пляцоўка, створаная Верай Васільеўнай

Ва ўзросце 25 гадоў Чапліна Вера Васільеўна становіцца наватарам Маскоўскага заапарка. Яе імя заўсёды будуць памятаць як кіраўніка і ініцыятара пляцоўкі, створанай ў 1933 годзе. Тут выхоўваўся моцны і здаровы маладняк, былі ўсе ўмовы для таго, каб розныя жывёлы маглі ўжывацца сябар з сябрам. Вялікую цікавасць гледачоў выклікаў гэты эксперымент. На многія гады пляцоўка маладняку стала "візітнай карткай" заапарка.

Першыя апавяданні

У гэты ж час у часопісе "Юны натураліст" былі надрукаваныя першыя апавяданні Чаплін. Пасля іх выхаду выдавецтва "Детгиз" вырашыла скласці з Верай Васільеўнай дагавор на стварэнне кнігі аб пляцоўцы маладняку. У 1935 годзе яна была апублікавана. Кніга звалася "Малышы з зялёнай пляцоўкі". Яна мела поспех, аднак сама пісьменніца крытычна ацаніла сваю кнігу. Яна значна перапрацавала яе тэкст і выпусціла новы зборнік апавяданняў, а гэты і зусім не ўключала ў наступныя выданні.

"Мае выхаванцы"

Для Чаплін, як і для многіх іншых аўтараў, якая вызначае стала другая кніга. У 1937 годзе былі надрукаваныя "Мае выхаванцы". Якія ўвайшлі ў гэты зборнік апавяданні выявілі асаблівы стыль пісьменніцы, сталі аднымі з самых удалых у яе творчасці. Асабліва гэта ставіцца да такіх творах, як "Лоська", "Арго", "Цюлькоў". А гісторыя пра выхаванага ў кватэры львіцу Кінулі (на фота ніжэй) стала сапраўдным бэстсэлерам.

сусветная вядомасць

Апісаныя ў аповесці "Кінулі" падзеі пачаліся ў 1935 годзе, вясной. А ўжо восенню яны сталі шырока вядомыя як у сталіцы, так і далёка за яе межамі. Шматлікія рэпартажы ў кіначасопісаў і газетныя нататкі зрабілі сваю справу. На Веру Васільеўну абрынуўся паток лістоў ад дарослых і дзяцей з розных гарадоў краіны. Вера Чапліна неўзабаве атрымала сусветную вядомасць. "The Christian Science Monitor" з Амерыкі ў снежні апублікавала артыкул, прысвечаную Кінулі, Веры і пляцоўцы маладняку. З пісьменніцай быў заключаны дагавор аб выданні за мяжой твораў. У Лондане ў 1939 годзе выходзіць кніга апавяданняў Веры Чаплін "My animal friends".

Даваенныя і ваенныя гады

Вера Васільеўна ўдзельнічала ў адбылася 4 красавіка 1938 г. першай студыйнай перадачы Маскоўскага тэлецэнтра. У 1937 годзе яна стала загадчыцы секцыяй драпежнікаў. Веры Чаплін ў траўні 1941 г. абвясцілі падзяку як ўдарніцы Маскоўскага заапарка. Веру Васільеўну на пачатку вайны разам з некалькімі асоба каштоўнымі жывёламі адправілі на Урал ў эвакуацыю. Так яна апынулася ў Свярдлоўскам заапарку. Корму бракавала, і даводзілася прыкладаць вялікія намаганні для таго, каб выратаваць жывёл. Чапліна ў цяжкіх умовах вайны праявіла сябе рашучым і ўмелым арганізатарам. Яна стала улетку 1942 гады намеснік дырэктара Свярдлоўскага заапарка.

Увесну 1943 г. Вера вярнулася ў Маскву. Яна працавала зараз ужо на пасадзе дырэктара вытворчых прадпрыемстваў у тым жа Маскоўскім заапарку, якому Вера Чапліна аддала больш за 30 гадоў свайго жыцця.

"Чатырохногія сябры"

У 1946 годзе Вера Васільеўна занялася пастаяннай літаратурнай працай. Новы зборнік яе твораў ( "Чатырохногія сябры") з'явіўся праз год. У яго акрамя перапрацаванае тэксту "Кінулі" былі ўключаныя новыя апавяданні: "Шанг", "Куртаты", "Ваўчыная выхаванка", "крышанчыкам-белы медзведзяня" і інш. Незвычайны поспех мелі "Чатырохногія сябры". Іх перавыдалі не толькі ў сталіцы, але і ў Празе, Варшаве, Сафіі, Браціславе, Берліне. У 1950 году Вера Чапліна была прынятая ў Саюз Пісьменнікаў.

Супрацоўніцтва з Г. Скребицким

Георгій Скребицкий, пісьменнік-натураліст, стаў літаратурнай сааўтарам Чаплін з канца 1940 гг. Разам яны стварылі сцэнары да мультфільма 1951 гады "Лясныя вандроўцы" і 1954 года "У лясным гушчары". У 1949 годзе, пасля іх паездкі ў Заходнюю Беларусь, была напісана кніга нарысаў пад назвай "У Белавежскай пушчы". У 1955 годзе быў апублікаваны новы зборнік апавяданняў Чаплін "Гадаванцы заапарка".

У 1950-60-х гг. з персанажамі твораў Чаплін пазнаёміліся чытачы Японіі, Францыі, ЗША. Выдавецтва "Міжнародная кніга" апублікавала "гадаванцы заапарка" і "Чатырохногіх сяброў" на арабскай, хіндзі, іспанскай і іншых мовах.

"Сябар чабана" і "Выпадковыя сустрэчы"

У 1961 году з'явіўся зборнік "Сябар чабана". У ім, а таксама ў цыкле апавяданняў 1976 года "Выпадковыя сустрэчы" мы знаходзім новыя рысы творчасці гэтай пісьменніцы. На змену яркім фарбам і буйным планам, які стварыў цуд вясёлыя, а часам і драматычныя партрэты жывёл, прыходзяць вобразы, на першы погляд, меншага маштабу. Аднак яны з'яўляюцца цяпер як быццам з жыцця чытача. Веры Чаплін удалося не столькі расказаць гісторыі, колькі заўважыць і разглядзець крылатых і чатырохногіх нашых суседзяў, не заўсёды прыкметных. Апавяданні "Сапсаваны адпачынак", "Пацешны медзведзяня", "Як добра!", "Пусько" поўныя камічных сітуацый, у якія мы трапляем парой пры блізкім знаёмстве з рознымі "чароўнымі" звераняты. Яны вытвараюць такое, што здольна вывесці з сябе нават самага спакойнага чалавека. Цікавыя творы, ці не праўда, стварыла Вера Чапліна? Водгукі пра іх самыя станоўчыя - чытачы адзначаюць, што Вера Васільеўна дасціпна распавядае пра ўсё гэта. Відаць, што і сама яна нярэдка трапляла ў падобныя гісторыі. Трэба адзначыць, што людзі, якіх Вера Васільеўна паказвае раззлаванымі і разгубленымі, здольныя, нягледзячы ні на што, захаваць чалавечую, добрыя адносіны да маленькім "катам".

Значэнне творчасці Веры Чаплін

На творах Веры Чаплін вырасла не адно пакаленне чытачоў. На сённяшні дзень агульны тыраж яе кніг складае больш за 18 млн асобнікаў. Акрамя таго, мноства мастацкіх, кароткаметражных і навукова-папулярных фільмаў было створана па творах, якія напісала Вера Чапліна. Кароткая біяграфія завяршаецца апошняй датай - 19 сьнежня 1994 года памерла вялікая пісьменніца.

Similar articles

 

 

 

 

Trending Now

 

 

 

 

Newest

Copyright © 2018 be.delachieve.com. Theme powered by WordPress.