Мастацтва і забавыЛітаратура

Кароткі змест "Муму" не перадае сутнасці

І.С. Тургенеў - пісьменнік для абраных. Не кожны ацэніць далікатную лірыку яго апавяданняў, калі прачытае "Запiскi паляўнічага" ці "Дваранскае гняздо".

"Муму" - аповяд Тургенева, знаёмы з дзяцінства кожнаму. Часам яго ўключаюць у школьную праграму, часам чытаюць дзецям дома, большасці вядома яго кароткі змест. "Муму" - настолькі ж вядомы сюжэт, як і байкі Крылова, "Яўген Анегін" Пушкіна. Героі "Муму", можна сказаць, сталі народнымі. Нават анекдоты пра іх ёсць.

Тургенеў, "Муму": кароткі змест

Гэта аповяд пра глуханямых дворніку, чалавеку з абмежаванымі магчымасцямі, як мы б цяпер сказалі. Герасім, так клічуць героя творы, нарадзіўся і вырас у вёсцы. Але па загадзе пані яго перавозяць у горад, каб там ён служыў дворнікам. Герасім моцны, па-вясковаму заснавальнік, і таму ўся дворня немаленькага панскага дома яго паважае. Ды і сам Герасім знайшоў сабе прыхільнасць: яму падабаецца прачка Таццяна. Але Герасім, хоць і моцны фізічна, не можа пастаяць за сябе. Таццяну падгаворваюць прыкінуцца п'янай, і Герасім, фактычна ў сілу інтрыг, перажывае сваё першае расчараванне.

Нават кароткі змест "Муму" прымушае востра суперажываць Гарасіма, а пры чытанні арыгінала слёзы часта наварочваюцца на вочы. Герасім жыве вельмі самотна. Па цалкам зразумелых прычынах ён ні з кім не кантактуе, у яго няма сапраўдных прыхільнасцяў, ды і пра яго ўсур'ёз ніхто не думае. Але неўзабаве Герасім знаходзіць для сябе яшчэ адну прыхільнасць: ён ратуе шчанюка з вады і бярэ сабе яго ў якасці гадаванца.

Кароткі змест "Муму" не дае ўяўлення пра асобу Герасіма. Але ў самім творы ён паўстае, як чалавек адказны, адданы сваёй справе. Герасім нясе сваё нялёгкі цяжар, без скаргі. Твор Тургенева "Муму" (кароткі змест) - аповяд не толькі аб Герасімаў, але і пра бяздушнасці навакольных. Напрыклад, пані ня лічыць Герасіма чалавекам. Яна вырашае яго лёс, жартам, зыходзячы з сваіх капрызаў і антыпатый. Ёй захацелася выдаць Таццяну замуж за п'яніцу, яна і выдала, ёй не спадабалася сабачка дворніка, значыць трэба яе ўтапіць.

Для пані людзі з чэлядзі людзьмі і не з'яўляюцца, яны, нібы мяккія канапы, павінны існаваць выключна для задавальнення яе ўласных жаданняў.

Чаму ж Герасім топіць сабаку, чаму слухаецца паню? Гэта сведчыць пра небывалую пакоры, пра тое, што ён сам лічыць сябе нявартым мець прыхільнасці. Але потым ён сыходзіць у вёску, выяўляючы нябачанае па тых часах свавольства. Што гэта? Бунт супраць такога стаўлення да сябе? Нямы пратэст, спроба даць пані зразумець, што яна была не правы? Гэта трэба будзе зразумець чытачу, а не таму, хто прачытаў толькі кароткі змест "Муму". Цікава разважаць на гэтую тэму на ўроку літаратуры, але наўрад ці прадставіцца магчымым зразумець псіхалогію дваровага, прыгоннага чалавека. Ён нарадзіўся і рос у зусім іншых умовах, па-іншаму быў выхаваны, па-іншаму ўсведамляе сябе. І чалавек нашага часу ўжо не зможа спраектаваць на сябе сітуацыю Герасіма. Людзі, дзяды і прадзеды якіх былі народжаныя свабоднымі, не зразумеюць псіхалогіі раба. Можа быць, ён палічыў, што сабака нявартая жыцця, калі пані яна не да спадобы. У рэшце рэшт, павага да чалавека, як да асобы, характэрна для свабодных і развітых людзей. Але ўсе гэтыя пытанні можна задаць сабе і асэнсаваць толькі пасля чытання кнігі цалкам.

"Муму" - помнік эпохі прыгоннага права, варта прачытаць гэты аповяд і як гістарычнае сведчанне.

Similar articles

 

 

 

 

Trending Now

 

 

 

 

Newest

Copyright © 2018 be.delachieve.com. Theme powered by WordPress.