Мастацтва і забавыФільмы

Мукасей Анатоль: біяграфія, сям'я, дзеці

Яго немагчыма успамінаць, без успамінаў пра яго жонцы. Яны заўсёды ўдваіх, заўсёды разам. Такім чынам, Мукасей Анатоль, чалавек, чыімі вачыма мы дзясяткі і сотні разоў пераглядаем любімыя некалькімі пакаленнямі фільмы: «Беражыся аўтамабіля», «Увага, чарапаха!», «Па сямейных абставінах», «Прынцэса цырка», «Пастка для самотнага мужчыны», "Вялікі перапынак". Ён з'яўляецца аператарам абсалютна ўсіх рэжысёрскіх работ сваёй другой палоўкі - Святланы Дружынінай. І іх творчы тандэм заўсёды быў вельмі плённым.

дзіцячыя гады

26 ліпеня 1938 гады ў сям'і Міхаіла і Лізаветы Мукасей з'явіўся на свет сын - Мукасей Анатоль. Іх сям'я была некалькі незвычайнай, калі параўноўваць яе са сярэднестатыстычнымі савецкімі сем'ямі. Бацькі былі выведнікамі-нелегаламі. У агульнай складанасці дзеці (у сям'і яшчэ была дзяўчынка Эла) не бачылі бацькоў прыкладна дваццаць гадоў, нягледзячы на тое, што яны прыязджалі ў Маскву пры першай магчымасці (праўда, не надоўга, дзён на сем, максімум на дзесяць), а калi iх не было побач, перадавалі запісачкі і посылочка.

Толя і Эла ўсведамлялі, што пра бацькоў нельга нічога нікому казаць. Дзеці старанна захоўвалі гэтую таямніцу. У сталіцы дзяцей апекавалі добрыя «шэфы», якія сталі іх сябрамі.

Мікроб кінамастацтва маленькі Мукасей падхапіў яшчэ ў Лос-Анжэлесе, калі бацька працаваў там консулам. Толя выдатна памятаў дзядзечку Чарлі (Чапліна), гуляў з дзядзечкай Тэадорам (Драйзера). Да гэтага часу ў сям'і захоўваюцца скрынкі з плёнкай, якая зафіксавала дзіцячыя ўспаміны.

Тата пражыў 101 год, мама - 97. Але нават у гэтак шаноўным узросце яны адчувалі, што яшчэ не пачыналі жыць.

Чароўны свет кіно

Анатоль Мукасей, будучы пад уражаннем ад сустрэч з галівудскімі зоркамі ў свае дзіцячыя гады, яшчэ тады прыняў важнае для сябе і канчатковае рашэнне - паказаць аўдыторыі гледачоў тое, што будзе для іх цікава. Вызначальным фактарам пры выбары прафесіі аператара было тое, што кінакамера можа зберагчы час на доўгія-доўгія гады.

У 1961 году Мукасей сканчае аператарскі факультэт ВГІКа. Спачатку ён год працуе на Ленінградскай студыі кінахронікі, здымаючы шэраг сюжэтаў. А ўжо з 1962 года з'яўляецца аператарам-пастаноўшчыкам кінастудыі «Масфільм».

Ён да гэтага часу перакананы, што гледачы глядзяць кіно вачыма аператара, і на экране ім павінна быць усё зразумела і бачна. Бо кожнае экраннае выява - гэта тая ж жывапіс, толькі дынамічная.

Таму і ўсе яго карціны - гэта маленькія шэдэўры, якія хочацца пераглядаць зноў і зноў, нягледзячы на тое, колькі гадоў таму ўсё гэта было знята: «Сватаўство гусара», «Дайце кнігу скаргаў», «Нос», «Віват, гардэмарыны!» . Нельга не адзначыць і ўсе шэсць фільмаў серыяла «Таямніцы палацавых пераваротаў».

Маё каханне

Будучыя муж і жонка пазнаёміліся яшчэ быўшы студэнтамі ВДІКа. Анатоль Мукасей, фота якога не так часта можна сустрэць у розных часопісах, вучыўся на аператарскім факультэце, а Святлана Дружыніна - на акцёрскім.

Лёсавызначальная сустрэча адбылася ў распранальні валейбольнай пляцоўкі інстытута. Святлана ў той час ужо была ўзыходзячай кіназоркай і дзіўнай прыгажуняй. Калі да яе ног падкаціўся мяч, яна, падняўшы вочы, убачыла маладога чалавека, які быў капітанам інстытуцкай мужчынскі валейбольнай каманды. Гэта і быў Анатоль Мукасей, біяграфія якога з таго дня вось ужо амаль 60 гадоў непарыўна звязана з гэтай жанчынай. Праз шмат гадоў ён прызнаўся, што мяч быў толькі нагодай для знаёмства.

Мукасей быў на год маладзейшы за Дружынінай і зусім не падабаўся яе аднакурснікам. Яны не маглі зразумець, што знайшла прызнаная прыгажуня курсу ў гэтым даўгарукі і даўганогая хлопцу. Але пара была неразлучны, усюды яны хадзілі разам: у кіно, у інстытут, на спаборніцтвы па валейболе. Цяпер ужо ўсе зразумелі, што справа набліжаецца да вяселля. Мукасей Анатоль успамінаў пра тое, што ў Святланы была адна карыслівая мэта ў зняволенні гэтага шлюбу: пражыць з ім некалькі дзясяткаў гадоў.

Знаёмства з бацькамі

Як мы ўжо казалі, Міхаіл і Лізавета Мукасей, бацькі Анатоля і яго сястры Элы, чвэрць стагоддзя прапрацавалі за мяжой выведнікамі-нелегаламі. Валодаючы ў дасканаласці некалькімі замежнымі мовамі, яны на рускай гаварылі з акцэнтам.

Бацькі рэдка бывалі ў Маскве, але ўсе ведалі пра справы сваіх дзяцей. Мама даведалася пра тое, што Дружыніна будзе яе нявесткай яшчэ да таго, як сын з ёй пазнаёміўся. Калі яны ў Гаграх глядзелі карціну «За вітрынай ўнівермага», Анатоль пацікавіўся тым, ці падабаецца маме галоўная гераіня (Дружыніна гуляла ролю Соні Бажко). І заявіў (ці то жартам, ці то ўсур'ёз), што ажэніцца на ёй. Толе тады было ўсяго 17 гадоў і пра сваё абяцанне ён неўзабаве забыўся. Да таго моманту, калі ўбачыў Святлану ў інстытуце.

Калі яны ехалі ў госці для знаёмства ў бацькамі, Дружыніна добра памятала, як у яе баязліўцаў каленкі. Яна надзела сціплае чорнае сукенцы з белым каўнерыкам, а на бацьках Анатоля, калі яны адкрылі дзверы кватэры, былі шыкоўныя вячэрнія туалеты - раскошнае сукенка і касцюм тройка. Першы раз у жыцці дзяўчына адчула велізарную паніку: ці спадабаецца яна ім і не будуць яны адгаворваць сына ад жаніцьбы на ёй. Ўражанні і эмоцыі былі настолькі моцнымі, што на нервовай глебе Святлана прахварэла некалькі дзён. А потым прыехаў Анатоль з падарункам ад мамы: белай сумачкай з хусткамі, духамі і жуйкамі. І сказаў, што бацькі прапанавалі ім пажаніцца яшчэ да заканчэння інстытута.

Вяселле было вельмі прыгожай ў шыкоўным па тых часах рэстаране. А ўжо на наступны дзень бацькі з'ехалі на працу са сталіцы, пакінуўшы Свеце ліст, у якім гаварылася аб тым, што ўсё, што яна пазнае ў сям'і, павінна быць захавана ў таямніцы, і тое, што яна становіцца невыязны. Але дзеля сваёй любові яна была гатовая ахвяраваць шмат чым. Да таго ж увесь гэты час яна непрыкметна брала урокі ў сваёй свякрухі. З часам Мукасей Анатоль казаў, што Света стала проста копіяй яго мамы.

Малодшае пакаленне сям'і

Так здарылася, што менавіта валейбол вызначыў і лёс іх сына - Міхаіла. Ён, як і тата, кінааператар і валейбаліст. Неяк Міхаіл патэлефанаваў маме і паведаміў, што прыедзе на дачу, каб пазнаёміць бацькоў са сваёй дзяўчынай. Спачатку Дружыніна расхвалявалася, што на стол практычна няма чаго паставіць, але калі яна ўбачыла выбранніцу сына, то ... Захапленню яе не было мяжы. Бо гэта была сама Кацярына Гамова! Так-так, двухразовая чэмпіёнка свету па валейболе. З першай хвіліны будучая нявестка была прынятая бацькамі Мішы як родная.

Цяпер ні адзін матч, у якім прымае ўдзел Каця, не праходзіць без прысутнасці вялікай сям'і. Муж і яго бацькі заўсёды яе падтрымліваюць.

Вось такія яны муж і жонка і бацькі, Святлана Дружыніна і Анатоль Мукасей. Дзеці, фота якіх у знакамітасцяў звычайна прынята выстаўляць на ўсеагульны агляд, заўсёды былі ў іх сям'і каханыя. А пасля трагічнай гібелі ў 1986 годзе іх старэйшага сына Анатоля, сям'я не распалася, як гэта часта бывае, наадварот, агульнае гора яны перажывалі разам, здолеўшы згуртавацца яшчэ мацней. А любові малодшаму толькі дадалося. Бо самы важны ўрок, які паднеслі старэйшыя Мукасей (бацькі Анатоля) малодшым (Святлане і свайму сыну) - заставацца заўсёды ўдваіх, якія б сюрпрызы не падавала ім жыццё.

Similar articles

 

 

 

 

Trending Now

 

 

 

 

Newest

Copyright © 2018 be.delachieve.com. Theme powered by WordPress.