ЗаконКрымінальнае права

Рэцыдыў злачынстваў

У цяперашні час аднымі з самых небяспечных з'яўляюцца рэцыдыўныя злачынства. Іх колькасць пастаянна расце, што выклікае пэўную трывогу ў органаў правапарадку. Рэцыдыў злачынстваў небяспечны тым, што злачынец рыхтуецца да іх больш дбайным чынам, чым у першы раз. У сувязі з гэтым яго складана злавіць, а яго дзеянні становяцца больш прадуманымі і жорсткімі.

Адсюль важным напрамкам работы праваахоўных органаў з'яўляецца папярэджанне ўзнікнення рэцыдываў. Яны павінны паўплываць на станоўчае правасвядомасць, ухіляючы магчымыя прычыны здзяйснення злачынстваў, у выпадку неабходнасці праводзіць крымінальна-прававыя меры і выпраўляць паводзіны асуджаных.

Паняцце і прыкметы рэцыдыву

Рэцыдывіст - гэта асоба, якая ўчыніла новае злачыннае дзеянне пры наяўнасці асуджэння за ажыццёўленае раней. А новае ў спалучэнні з раней дасканалым прызнаецца рэцыдывам. Але расійскі Крымінальны кодэкс ад паняцця рэцыдывіста адмовіўся з мэтай акцэнтаваць увагу не на асобы злачынца, а на характарыстыцы здзейсненага ім дзеі.

Рэцыдыў злачынстваў характарызуецца пэўнымі прыкметамі:

- наўмысны характар, пры гэтым усё роўна якім з'яўляецца намер, прамым або ўскосным;

- множны характар: мінімум два злачынствы;

- судзімасць, якая маецца ў злачынца, павінна быць дзейснай;

- злачынец павінен знаходзіцца ў паўналетнія узросце на момант здзяйснення злачынстваў.

Цяжкасць вызначэння рэцыдыву складаецца ў тым, што існуюць такія паняцці, як адзінкавае і множнае злачынства. Але некаторыя адзінкавыя віды могуць з'яўляцца складанымі, таму часам памылкова прымаюцца як множныя.

класіфікацыя рэцыдыву

У залежнасці ад шэрагу прыкмет вызначаецца сам рэцыдыў злачынстваў і яго віды. Просты тып: твар здзяйсняе зноў наўмыснае злачыннае дзеянне разам з наяўнасцю судзімасці па раней дасканаламу наўмыснаму дзеянню. Небяспечны від вызначаецца наступнымі ўмовамі:

  • ўчыненне цяжкага віду злачынства, за якім рушыць услед рэальнае пазбаўленне волі нароўні з наяўнасцю ў асобы судзімасці з пазбаўленнем волі за ўчыненне раней наўмысных, двух або больш, злачынных дзей сярэдняй цяжкасці;
  • ўчыненне цяжкага наўмыснага злачынства нароўні з тым, што асоба асуджана з пазбаўленнем волі за цяжкае або асабліва цяжкае злачыннае дзеянне.

Асабліва небяспечны від характарызуецца прыкметамі:

  • здзяйсненне злачынства, які адносіцца да цяжкіх, за якім рушыць услед рэальнае пазбаўленне волі асобы, якое было асуджана два разы з пазбаўленнем волі за аналагічнае па характары злачыннае дзеянне;
  • здзяйсненне злачынства, які адносіцца да асабліва цяжкім, тварам, якое было асуджана два разы за цяжкае, альбо аднойчы за асабліва цяжкае дзея.

У сітуацыі, калі вызначаецца рэцыдыў злачынстваў, не прымаюцца да ўвагі судзімасці:

- пагашаныя і знятыя;

- за злачынствы наўмысныя, але невялікі цяжару;

- за злачынствы, па якіх вынесена небудзь адтэрміноўка, альбо ўмоўны тэрмін, і твар не адбываў пакаранне ў месцах пазбаўлення волі для яго пагашэння;

- за злачынствы, якія здзейсненыя асобай да яго паўналецця.

У аснове класіфікацыі рэцыдыву могуць ляжаць: характар злачынных дзеянняў (агульны і спецыяльны рэцыдыў), колькасць судзімасцяў (просты і складаны), ступень грамадскай небяспекі (просты, небяспечны, асабліва небяспечны). Акрамя гэтых відаў рэцыдыў злачынстваў можа быць легальным (юрыдычным), Крыміналагічныя (сапраўдным), рэабілітаваным, пенітэнцыярная. Калі ён прызнаны ў асобы, які здзейсніў якое-небудзь злачыннае дзеянне, гэта значыць, што яго можна лічыць прафесійным злачынцам, здольным на неаднаразовыя злачынныя дзеянні. Выяўленне і прызнанне рэцыдыву з'яўляецца прамым абавязкам суда.

Similar articles

 

 

 

 

Trending Now

 

 

 

 

Newest

Copyright © 2018 be.delachieve.com. Theme powered by WordPress.