Публікацыі і напісанне артыкулаўМастацкая літаратура

"Якая раса бывае на траве". Мастацкі аповяд-апісанне Л. Н. Талстога

Л. Н. Талстой пісаў не толькі для дарослых людзей. Ён хацеў, каб дзеткі даведваліся свет. Для дзяцей пісьменнік ствараў апавяданні-апісанні і пазнавальныя гісторыі.

Школа ў Яснай Паляне

Малады Леў Мікалаевіч у сябе ў маёнтку ў 1850 годзе першы раз адкрыў школу для сялянскіх дзяцей. Ён бачыў, што дзеці цягнуліся да ведаў, але вучыцца ім не было дзе. Аднак Талстой лічыў, што ў глухіх вёсках «схаваныя» новыя Ламаносавы і проста таленавітыя дзеці - будучыня краіны. Севастопальская кампанія не дазволіла яму доўга займацца з сялянскімі дзеткамі. Вярнуўшыся, ён зноў адчыняе школу, імкнучыся, каб дзецям было ў ёй цікава. Спрабуючы і памылюся, ён намацвае шляхі развіцця дзяцей.

Аднойчы ён папрасіў напісаць свайго вучня, як яго вучылі да яснополянской школы, і ў кожным радку няхітрага аповеду сустракаліся словы «білі» і «крычаў». Чытаючы працы педагогаў і філосафаў свайго часу, вандруючы за мяжой, усюды Л. Талстой шукаў ўзоры для пераймання. Але нічога не знайшоў.

Па сваіх уласных правілах ён зноў пачынае вучыць дзяцей азбуцы, арыфметыцы, закону Божаму, стараючыся, каб дзецям было цікава. Заняткі праводзіліся ў класах і на прыродзе. Дзеці проста не жадалі сыходзіць дадому, так моцна яны цягнуліся да ведаў. Аднак улады палічылі дзеянні графа небяспечнымі. У 1862 годзе школу прыйшлося закрыць. Але апавяданні для дзяцей пісьменнік працягваў ствараць. Перад намі маленькі шэдэўр - «Якая раса бывае на траве». Некалькі прапаноў былі напісаны з вялікай цяжкасцю. Л. Талстой падбіраў самыя дакладныя словы. Вынік атрымаўся дзіўны і вельмі яркі.

Што можна ўбачыць у велізарным свеце

Сонечнай раніцай можна сустрэць расу на траве і прайсці міма яе. Пісьменнік спыніўся, уважліва да яе прыгледзеўся і ўбачыў, якая раса бывае на траве. Яе бачылі многія, але мала хто быў так уважлівы да яе. У Талстога атрымаўся паэтычны аповяд.

Тлумачэнне слоў, якія выкарыстоўвае пісьменнік

Аўтар называе расу алмазамі, таму што яна на сонца ззяе, як каштоўны камень. Якімі колерамі яна зіхаціць? Жоўтым, чырвоным, сінім. Колеру вясёлкі сабраліся ў маленькіх бліскучых і пераліўных кропельках. Пры дапамозе гэтых слоў ён перадае незвычайную прыгажосць расы.

Аксаміт - гэта мяккая пухнатая тканіна, якую робяць з шоўку. Ён прыгожы і прыемны навобмацак. З ім пісьменнік параўноўвае касматы лісток. Чаму? Кожны можа, падумаўшы, адказаць на гэтае пытанне. Многія бачылі такія лісточкі. З аднаго боку, яны шчыльныя, а з другога - далікатныя і мяккія. Расліна называецца маці-і-мачаха. Яно расце ўсюды. Калі прыкласці да шчакі адзін бок, то яна пяшчотная, як маці, а іншая грубая, як мачыха. Не толькі гэтая трава валодае такімі якасцямі. Калі задумацца, то можна ўспомніць і іншыя разнавіднасці.

У маленькім апавяданьні-вершы «Якая раса бывае на траве» Талстой здолеў распавесці не толькі пра расе, але і пра траве.

На якія пытанні адказваюць словы, якімі карыстаецца аўтар

Пісьменнік параўноўвае расу з алмазамі і шарыкамі. Параўнанне - гэта слова, якое можа адказаць на пытанне «як». Да яго можна ўжыць прыслоўе «дакладна» або прыметнік «падобны». Акрамя параўнанняў, ён выкарыстоўвае эпітэты і метафары. Раніца ў яго «сонечнае», шарык росы «светлы». Вось якая раса бывае на траве.

З чым параўноўваецца лісток? З аповеду відаць, што з кубачкам і аксамітам. Гэта метафары.

Які настрой у аўтара ад убачанага?

Са здзіўленнем і захапленнем бачыць Талстой, якая бывае раса на траве. Яму хочацца перадаць свае пачуцці маленькаму чытачу, каб той прайшоўся па траве і асцярожна паспрабаваў на густ круглую расінкі. Калі акуратна скласці лісточак трубачкай і паднесці яго да рота, у яго скоціцца самы смачны напой на свеце - малюсенькая расінка.

Якія высновы можна зрабіць

Мы прачыталі мастацкі аповяд, паэтычнае апісанне росы і травы. Разам з аўтарам мы ўбачылі іх прыгажосць і выпрабавалі радасць адкрыцця незвычайнага ў звыклым.

Similar articles

 

 

 

 

Trending Now

 

 

 

 

Newest

Copyright © 2018 be.delachieve.com. Theme powered by WordPress.