АдукацыяСярэднюю адукацыю і школы

Анатоль Алексін, "Хатняе складанне": кароткі змест. Ліст з мінулага

У юных чытачоў карыстаецца велізарнай папулярнасцю замежная фантастычная проза. На пытанне аб тым, што сёння трэба чытаць дзецям з айчыннай літаратуры, прыходзяць у галаву не толькі апавяданні Талстога і Чэхава, але і творы вельмі таленавітых аўтараў савецкага перыяду. Спіс іх шырокі. На іх кнігах вырасла не адно пакаленне. Але сучасныя дзеці, у сілу масавай нелюбові да чытання, ці ледзь чулі пра гэтыя аўтараў. Адзін з іх - Анатоль Алексін. «Хатняе складанне», кароткі змест якога з'яўляецца тэмай гэтага артыкула, - сумная і добрая гісторыя пра несвершившемся шчасце.

Аб карысці чытання

Герояў з чулым сэрцам і тонкай душой ствараў у сваіх апавяданнях Анатоль Алексін. «Хатняе складанне», кароткі змест якога выкладзена ў гэтым артыкуле, - гісторыя пра хлопчыка Дзіму, заядлы чытач. Яму аднойчы ў рукі патрапіла чужое пісьмо. Але хлопец так любіў чытаць, што не змог утрымацца і адкласці ў бок пасланне, якое прызначалася іншаму чалавеку. Гэты аповяд - невялікае твор. Але пасля яго прачытання ўражанне застаецца вялікая.

Дзіма прачытаў усе кнігі, якія былі напісаны для дзяцей яго ўзросту. А затым прыступіў да знаёмства з творамі, прызначанымі для больш дарослай аўдыторыі. А аднойчы з бацькоўскага кніжнай шафы ён дастаў «Вялікую энцыклапедыю». Кніга гэтая была аб'ёмнай і цяжкавагавай, і хлопчыку здалося, што той, хто яе здужае, абавязкова стане высокаадукаваным чалавекам. І ён прыступіў да займальнаму чытання.

Дзіма ў тым жа духу і працягваў бы пашыраць свой кругагляд, калі б у энцыклапедыі не знайшоў дзіўнае пасланне. І з дапамогай гэтай знаходкі нібы зазірнуць у мінулае свайму герою дазваляе Анатоль Алексін. «Хатняе складанне», кароткі змест якога грунтуецца на тэксце ліста, уяўляе сабой невялікае твор, якое валодае двума сюжэтнымі лініямі. Першая - гісторыя Дзімы. Другая - гэта тое, што адбывалася задоўга да яго нараджэння.

Дзіма і ліст з мінулага

У томе энцыклапедыі хлопчык выпадкова знайшоў сшыткавых ліст, спісаны незнаёмым почыркам. Гэта быў ліст. І напісана яно было за шмат гадоў да таго, як патрапіла ў рукі хлопчыка.

Стваральнікам займальных сюжэтаў з'яўляецца Алексін. «Хатняе складанне», кароткі змест якога з'яўляецца гісторыяй лісты, які дайшоў да адрасата праз паўжыцця, - адно з характэрных твораў для творчасці пісьменніка 70-80-х гадоў. Героі Алексіна ў кнігах той пары - дзеці і падлеткі, што ня ведаюць вайны, але якія адчуваюць яе водгаласы.

складанне школьніка

Далей пра змест загадкавага лісты апавядае Алексін. «Хатняе складанне» - такі загаловак мела гэтае пасланне. Напісаў яго вучань дзевятага класа. Але больш за ўсё Дзіму ўразіла тое, каму яно было адрасавана. Гэты ліст прызначалася 1972 годзе. Пры гэтым аўтар звяртаўся да нейкай Вале.

Большую частку аповеду гэтаму пасланню прысвяціў Анатоль Алексін. Хатняе сачыненне-ліст быў вельмі кранальным і далікатным. З яго было ясна, што нейкі Валодзя па заданні сваёй настаўніцы напісаў сачыненне. Тэма гэтага творчага задання - «Ліст годзе». Якому менавіта - не важна. Аўтар сачынення абраў 1972 год, той, які наступіць праз трыццаць гадоў пасля выканання хатняга задання.

ліст Вале

У гэтым творы прысутнічаюць цёпла і сум, як, зрэшты, і ў многіх апавяданнях, якія напісаў А. Г. Алексін. Хатняе складанне больш нагадвала ліст, паколькі было адрасавана дзяўчынцы Вале. Да яе звяртаўся аўтар, і здавалася немагчымым, што хто-небудзь яшчэ зможа калі-небудзь прачытаць гэтыя радкі.

Валодзя выказваў упэўненасць у тым, што ў 1972 году яны абавязкова будуць разам: ён і Валя. І радаваўся таму, што ведае цяпер, напэўна, пра яе абыякавасці ў адносінах у Лёшы Філіпава. Бо з Валяй яны ўсяго толькі наведваюць разам літаратурны гурток. Але пройдуць гады, і яна выйдзе замуж няма за Лёшу, а за яго, аўтара гэтага сачынення. У іх будзе двое дзяцей. Працаваць яны будуць таксама разам. Яны стануць хірургамі. Іх агульнай мэтай стане выратаванне людзей. «І дзеля гэтага варта жыць на зямлі», - падводзіць вынік сваім марам Валодзя.

Мары, якія ня спраўдзіліся

Гэты ліст быў адрасаваны Вале Філіпавай, жанчыне, якая пражывае паверхам вышэй. Яна ўсё-ткі выйшла замуж няма за Валодзю, а за Аляксея. Але сына назвала ў гонар аўтара гэтага ліста. І Дзіма ўспомніў суседскую жанчыну з добрымі вачыма. І Уладзіміра, высокага і нязграбнага маладога чалавека. І Аляксея Пятровіча Філіпава.

Нават у прозе аб мірнага жыцця нярэдка закранаў тэму вайны Алексін. «Хатняе складанне» (галоўныя героі і сюжэт гэтага аповеду непарыўна звязаны з трагедыяй, якая адбылася задоўга да нараджэння Дзімы) можна назваць гісторыяй пра мары, разбураных вайной. Валодзя загінуў у 1945 годзе. І пасля таго лютаўскага раніцы, калі яго маці, бабуля Дзімы, атрымала пахавальную, яна як быццам памерла. Да гэтага моманту яна была вясёлай і нават любіла спяваць. Але смерць дзіцяці перажыць немагчыма. Памерла яе весялосьць, памерла здольнасць радавацца жыццю.

Бабуля распавяла Дзіму аб тым, хто такая Валя. І хлопчык на наступны ж дзень адправіўся вартаваць Валянціну Філіпава каля пад'езду. Яму абавязкова трэба было перадаць ліст ...

Similar articles

 

 

 

 

Trending Now

 

 

 

 

Newest

Copyright © 2018 be.delachieve.com. Theme powered by WordPress.