Мастацтва і забавыЛітаратура

Біяграфія Грыбаедава: цікавыя факты. Цікавыя факты пра Грыбаедаве Аляксандры Сяргеевічу

Стваральнік цудоўнай камедыі «Гора ад розуму", якую з цягам часу проста разабралі на цытаты. Адданы сябар дзекабрыстаў, таленавіты музыкант і найразумнейшы дыпламат. І ўсё гэта Аляксандр Сяргеевіч Грыбаедаў. Біяграфія кароткая заўсёды змяшчае толькі павярхоўныя дадзеныя. Тут жа будзе раскрытая падрабязная інфармацыя, заснаваная на афіцыйных фактах, якія былі пацверджаны архіўнымі дакументамі. Як шмат давялося перажыць гэтаму аўтару. Ўзлёты і падзенні, інтрыгі і дуэлі, унутраныя перажыванні і, вядома, пяшчотная прывязанасць да сваёй юнай жонцы.

Будучы пісьменнік Грыбаедаў. Біяграфія. фота

Сама гісторыя нараджэння Грыбаедава дагэтуль ахутана таямніцай. Калі браць розныя біяграфічныя дадзеныя або паслужныя спісы Аляксандра Сяргеевіча, то адразу становяцца прыкметныя істотныя адрозненні ў датах. Таму год нараджэння нельга пазначыць дакладна, а прыкладна паміж тысяча сямсот дзевяностым дзевяноста пятым.

Больш за тое, многія біёграфы будуюць здагадкі, што Грыбаедаў быў незаконнанароджаным. Менавіта таму настолькі недакладныя даты яго нараджэння ва ўсіх архіўных дакументах. Сям'я яго маці свядома хавала гэты факт. Пазней быў знойдзены муж, які схаваў ганьба дзяўчыны і ўзяў яе з дзіцем. Ён таксама меў прозвішча Грыбаедаў і з'яўляўся адным з бедных сваякоў.

Бацька і маці вялікага пісьменніка

Чалавек невысокага адукацыі, адстаўны маёр, бацька пасля вельмі рэдка з'яўляўся ў сям'і, аддаючы перавагу заставацца ў вёсцы. Там цалкам ўвесь мой час быў картачным забавам, якія значна знясілілі яго стан.

Маці ж Аляксандра Сяргеевіча была досыць багатай і шляхетнай жанчынай, якая стала вядомая не толькі ў Маскве, але і за яе наваколлем як выдатная піяністка. Жанчына вельмі ўладная і рэзкая, але дзяцей сваіх акружыла цеплынёй і клопатам, а таксама дала ім выдатнае хатняе выхаванне. Род яе паходзіў з Літвы, прозвішча яны насілі Гжыбоўскім. І толькі ў шаснаццатым стагоддзі сям'я атрымала прозвішча Грыбаедава.

Насычаная біяграфія Грыбаедава, цікавыя факты з жыцця пісьменніка робяць яго асобу яшчэ больш загадкавай і прымушаюць паглыбіцца ў яе вывучэнне.

Дзіцячыя гады будучага пісьменніка

Аляксандр Сяргеевіч яшчэ ў дзіцячым узросце вывучыў некалькі моў і, вядома, французская. Навучыўся гульні на фартэпіяна. Яго гувернёр былі вядомыя педагогі - Петрозилиус, які ў універсітэце Масквы складаў каталогі бібліятэкі. Затым Багдан Іванавіч Іён, які навучаўся ў Маскве і першы, хто атрымаў ступень доктара ў Казанскім універсітэце. А наступным выхаваннем Грыбаедава не толькі хатнім, але і школьным і універсітэцкай, займаўся вядомы прафесар Буле. З дзіцячых гадоў будучы пісьменнік круціўся ў даволі вядомых колах. Ён разам з сястрой і матуляй часцяком бываў у свайго небедного дзядзечкі ў вядомым маёнтку Хмелиты, якое знаходзілася ў Смаленскай губерні.

Больш за тое, сямейства Грыбаедава знаходзілася ў сваяцтве з такімі вядомымі прозвішчамі, як Адоеўскага, Рымскага-Корсакава, Нарышкіны. А знаёмства вадзілі з досыць шырокім колам дваранства сталіцы.

Пачатак навучання маленькага Аляксандра

У 1802 г. Аляксандр паступае ў Маскоўскі універсітэцкі пансіён, атрымлівае там некалькі ўзнагарод за выдатнае навучанне, а ў адзінаццаць гадоў ужо становіцца кандыдатам славесных навук. Старанна вывучае многія навукі.

Усё гэта толькі юнацкая біяграфія Грыбаедава. Цікавыя факты жыцця пісьменніка датычацца больш позняга перыяду. Адзіны момант, які неабходна адзначыць - гэта тое што, нягледзячы на свае выдатныя здольнасці да вучобы, Аляксандр Сяргеевіч прымае рашэнне прысвяціць сябе ваеннай службе.

Пачатак ваеннай кар'еры

Пачынаючы з 1812 года факты біяграфіі Грыбаедава звязаны непасрэдна з ваеннай кар'ерай. Першапачаткова ён быў залічаны ў полк Салтыкова, які ўсю восень прабыў у Казанскай губерні, так і не далучыўшыся да дзеючай арміі. Пасля смерці графа гэты полк быў далучаны да камандавання генерала Калагрыва. І Аляксандр трапляе да яго ад'ютантам, дзе вельмі зблізіўся з Бегичевым. Так і не стаўшы ўдзельнікам ніводнага бітвы, Грыбаедаў падае ў адстаўку і прыязджае ў Пецярбург.

Знаёмства з тэатральнымі і літаратурнымі коламі

Досыць цікавая біяграфія Грыбаедава пачынаецца са службы ў Дзяржаўнай Калегіі, на якой ён сустракаецца з вядомым Кюхельбекер і Пушкіным. У гэты ж час ён пачынае мець зносіны ў тэатральных і літаратурных супольнасцях.

Больш за тое, ў 1816 годзе Аляксандр становіцца членам масонскай ложы, у якую ўваходзілі Пестеля, Чаадаеў і нават будучы кіраўнік імператарскай канцылярыі Бенкендорф.

Разнастайныя інтрыгі і тэатральныя захапленні - усё гэта ўключае ў сябе далейшая біяграфія Грыбаедава. Цікавыя факты гэтага перыяду жыцця пісьменніка паведамляюць пра тое, што ён быў уцягнуты ў непрыемную гісторыю, звязаную з танцоркай Істомінай. З-за яе адбылася дуэль паміж Шарамеццева і Завадовским, якая скончылася смерцю першага.

Гэта вельмі моцна паўплывала на будучага пісьменніка, жыццё ў Пецярбургу для яго стала проста невыносная, так як па горадзе сталі распаўсюджвацца чуткі пра тое, што ён зводнік і баязлівец. А гэтага Аляксандр Грыбаедаў, біяграфія якога была бездакорная ў дачыненні да мужнасці і адвагі, вытрымаць ўжо не мог.

Паездка на Каўказ

У гэты ж час матэрыяльнае становішча маці Грыбаедава значна пахіснулася, і яму давялося сур'ёзна задумацца пра сваю будучыню. У пачатку 1818 г. пры двары Персіі ўтварылася расійскую амбасаду. І Аляксандр Сяргеевіч прымае новае прызначэнне туды сакратаром. Досыць сур'ёзна ён паставіўся да новай пасады і пачынае ўзмоцнена вывучаць фарсі і арабскі мовы, а таксама знаёміцца з рознай літаратурай аб Усходзе.

Прыехаўшы ў Тыфліс, Грыбаедаў тут жа ўдзельнічае ў дуэлі з Якубовічам, але, на шчасце, ніхто не пацярпеў. Больш за тое, праціўнікі адразу ж памірыліся. Неўзабаве Аляксандр Сяргеевіч становіцца любімчыкам генерала Ярмолава, паміж імі ўвесь час адбываюцца душэўныя гутаркі, якія аказалі велізарны ўплыў на Грыбаедава.

Жыццё і творчасць у Тэбрыз

У 1819 годзе расійская місія прыбывае ў рэзідэнцыю, якая размяшчалася ў Тэбрыз. Тут Аляксандр напісаў першыя радкі вядомага "Гора ад розуму".

Менавіта ў гэты час становіцца асоба цікавая біяграфія Грыбаедава, цікавыя факты якой паведамляюць пра тое, што пісьменнік, нягледзячы на узлаванасць персаў, змог дамагчыся вызвалення рускіх салдат у колькасці сямідзесяці чалавек і вывесці іх на тэрыторыю Тыфліса. А генерал Ярмолаў нават прадставіў Аляксандра Сяргеевіча да ўзнагароды.

Тут Грыбаедаў прабыў да 1823 года, спасылаючыся на неабходнасць працяглага лячэння. А сам тым часам працягваў вывучэнне ўсходніх моў і напісанне "Гора ад розуму", сцэны якога, па меры стварэння, чытаў свайму сябру Кюхельбекер. Так нараджалася не толькі вядомы твор, але і новая біяграфія: Грыбаедаў-пісьменнік і вялікі творца.

Вяртанне на радзіму

У 1823 годзе, у сакавіку, Аляксандр Сяргеевіч вяртаецца ў Маскву і сустракаецца са сваім сябрам Бегичевым. Застаецца ў яго доме жыць і працягваць працаваць над сваім творам. Цяпер сваё тварэнне ён часта зачытвае ў літаратурных колах, а з князем Вяземскі нават піша вадэвіль, які называецца "Хто брат, хто сястра, або Падман за падманам".

Затым пісьменнік пераязджае ў Пецярбург спецыяльна для таго, каб дамагчыся дазволу на публікацыю свайго тварэння. На жаль, цалкам выдаць твор не ўдалося, але некаторыя урыўкі былі апублікаваныя, што выклікала цэлую лавіну крытыкі.

А калі Аляксандр Сяргеевіч зачытваў сваю камедыю ў артыстычных колах, то атрымліваў максімум станоўчых эмоцый. Але, нягледзячы на вялікія сувязі, паставіць на сцэне камедыю так і не ўдалося.

Так пачаў нараджацца вялікі пісьменнік Аляксандр Грыбаедаў, біяграфія якога цяпер вядомая практычна кожнаму школьніку.

Дзекабрыст Аляксандр Грыбаедаў

Але радасць ад ашаламляльнага поспеху доўжылася нядоўга, Грыбаедава ўсё часцей сталі наведваць тужлівыя думкі, і ён вырашае рушыць у падарожжа па Крыме і наведаць Кіеў.

Аляксандр Сяргеевіч сустракаецца тут са сваімі сябрамі - Трубяцкім і Бястужава-Руміна, якія з'яўляюцца членамі тайнага грамадства дзекабрыстаў.

У іх адразу ж узнікае думка ўцягнуць Аляксандра, але ён тады палітычнымі поглядамі не цікавіўся, а працягваў атрымліваць асалоду ад прыгажосцю тых месцаў і вывучаў разнастайныя славутасці. Але дэпрэсія яго не пакідае, і ў канцы верасня Аляксандр Сяргеевіч далучыўся да атрада генерала Вельямінава. Тут жа ён піша свой верш "Драпежнікі на Чегем".

Неўзабаве Ярмолава прыйшло паведамленне пра тое, што Аляксандра варта затрымаць з-за датычнасьці да паўстання, і ён таемна распавёў пра гэта пісьменніку. Але, нягледзячы на гэта, арышт ўсё роўна адбыўся. Так з'явіўся дзекабрыст Грыбаедаў. Біяграфія кароткая, але сумная. У зняволенні Аляксандр правёў каля паўгода, а затым быў не толькі адпушчаны, але і запрошаны на прыём да цара, дзе дарэмна прасіў аб памілаванні для сваіх сяброў.

Далейшы лёс пісьменніка пасля няўдалага паўстання

Першыя месяцы лета 1826 года вядомы пісьменнік пражыў на дачы ў Булгарына. Гэта асабліва цяжкі перыяд, і Грыбаедаў, біяграфія і творчасць якога ў гэтыя дні напоўнены смуткам і болем за сваіх пакараных і сасланых таварышаў, вырашае пераязджаць у Маскву.

Тут ён трапляе ў самую гушчу падзей. Ярмолава адпраўляюць у адстаўку з-за недастатковай кампетэнцыі пры камандаванні войскамі, а Аляксандра пераводзяць на службу да Паскевічаў. Вельмі часта Грыбаедаў, пісьменнік і паэт, стаў цяпер выпрабоўваць прыступы ліхаманкі і нервовых прыпадкаў.

У гэты час Расія і Турцыя разгортваюць ваенныя дзеянні, на Усходзе спатрэбіўся прафесійны дыпламат. Адпраўляюць, натуральна, Аляксандра Сяргеевіча, нягледзячы на тое што ён прыкладаў усе намаганні, каб адмовіцца. Нічога не дапамагло.

У любой літаратуры, дзе згадваецца Грыбаедаў (біяграфія, фота і іншая інфармацыя, якая тычыцца яго жыцця), немагчыма знайсці ніякіх фактаў аб тым, чаму гэтага таленавітага чалавека так настойліва адпраўлялі на гэтую, якая апынулася для яго фатальны, місію. Ці не было гэта наўмыснай помстай цара за ўдзел у паўстанні, у якім ён быў абвінавачаны? Бо атрымліваецца, тады далейшы лёс Аляксандра ўжо была прадвызначаная.

З моманту прызначэння яго на гэтую пасаду Грыбаедаў пачынае маркоціцца ўсё больш, прадчуваючы хуткі скон. Нават сябрам сваім ён увесь час паўтараў, што менавіта там будзе яго магіла. І шостага чэрвеня Аляксандр Сяргеевіч назаўжды пакідае Пецярбург. Але ў Тыфлісе яго чакае вельмі важная падзея. Ён ажэніцца на князёўне Чавчавадзе, з якой быў знакам шмат гадоў і ведаў яе яшчэ дзіцем.

Цяпер маладая жонка суправаджае Грыбаедава, ён увесь час піша сябрам лісты, напоўненыя цудоўнымі эпітэтамі аб сваёй юнай Ніне. У Тэгеран пісьменнік прыехаў ужо да навагодніх святаў, першапачаткова ўсё складалася добра. Але затым з-за спрэчных пытанняў, якія тычацца палонных, пачаліся канфлікты, і ўжо 30 студзеня на памяшканне, у якім знаходзіўся вялікі пісьменнік і дыпламат, нападае група ўзброеных людзей, натхняе духавенствам мусульман.

Так быў забіты Аляксандр Сяргеевіч Грыбаедаў, біяграфія і творчасць якога абарваліся для ўсіх цалкам нечакана. І застануцца назаўжды незаменнай стратай.

Similar articles

 

 

 

 

Trending Now

 

 

 

 

Newest

Copyright © 2018 be.delachieve.com. Theme powered by WordPress.