"Кисейная паненка": значэнне, паходжанне і прыклады

Даўней, у стагоддзі 19, з'явілася выраз «кисейная паненка». Яно азначала дзяўчат, якія не прыстасаваныя да жыцця. Магчыма, і адукаваныя, але рабіць нічога яны не ўмелі. Мы разбяром сёння гісторыю, значэнне і прыклады.

Тонкая і дарагая тканіна

Вэлюм - гэта элітная тканіна ў 19 стагоддзі. Як можна зразумець, халаты з яе шыць цяжка. І гэтымі ж якасцямі валодае дзяўчына дваранскага паходжання. Не, вядома, не ў тым сэнсе, што з яе нельга шыць рабочую вопратку, а ў тым, што яна, выхаваная на французскіх раманах, натуральна, не ведае нічога пра карову або ўборцы дома ўласнымі рукамі. Да абсалютнай непрыстасаванасці да жыцця дадаецца яшчэ і вузкі інтэлектуальны гарызонт. Іншымі словамі, калі каго-то ў 19 стагоддзі называлі кисейной паненкай, гэта была не самая пахвальная характарыстыка.

аўтар фразеалагізма

Гісторыя аддае пальму першынства ў гэтай спрэчцы Помяловскому- рускаму пісьменніку, які за два гады да сваёй смерці ў 1861 годзе напісаў раман «мяшчанскіх шчасце». Потым выраз «кисейная паненка» падхапіў у сваім артыкуле знакаміты літаратурны крытык Дзмітрый Пісараў. Ён пісаў водгук пра аповесць Помяловского. Пасля іх быў яшчэ Мікалай Шелгунов. Затым выраз становіцца крылатым і пералятае ад аднаго пісьменьніка да іншага.

Чуткі пра смерць фразеалагізма моцна перабольшаныя

Крыніцы сцвярджаюць, што выраз «кисейная паненка» выйшла з актыўнага ўжывання, і гэта, напэўна, праўда. Іншыя ж кнігі кажуць аб поўнай смерці ўстойлівага выразы, і тут варта паспрачацца.

Сапраўды, цяпер няма дзяўчат, якія атрымалі класічнае дваранскае выхаванне. Такім чынам, у прамым сэнсе выраз ўжываць нельга, але яго цалкам актыўна выкарыстоўваюць, калі мужчына паводзіць сябе, «як дзяўчынка»: плача, плача. Пры гэтым яму могуць сказаць: «Ну што ты, мужчыны не плачуць! Памкніся! »Альбо той жа варыянт таго ж пасылу:« Ну што ты расклеілі, як кисейная паненка ». Нават дзеці ведаюць гэта выраз, хоць падазраём, што не ўсюды, не на ўсёй тэрыторыі Расіі, як калісьці казалі ў перадачы «Прагноз надвор'я».

Галоўнае: фразеалагізм жывы і будзе жыць яшчэ доўга. Мова абнаўляецца не так часта, як мадэлі машын або наўтбукаў.

Новыя «кисейные паненкі» - бландынкі

На змену непрыстасаваным да жыцця дваранка-мяшчанцы прыйшлі дзяўчыны-бландынкі. Варта адразу абмовіцца: бландынка - гэта не колер валасоў, а стан душы. Гэта жанчыны, якія так жа нічога не ўмеюць, нічым асабліва не цікавяцца. У іх адно прызначэнне - быць прыгожай! Але бяда ў тым, што гэтую прыгажосць звычайна змяшчае нехта іншы. Бландынка (гераіня многіх сучасных анекдотаў) выдатна падыходзіць на ролю, якую можна ўмоўна назваць «кисейная паненка» (фразеалагізм, значэнне якога мы ўжо разабралі).

Дарэчы, наконт анекдотаў. Часам бландынкі распавядаюць гісторыі пра саміх сябе і дзіка смяюцца. І ўсё гэта не таму, што яны валодаюць вядомай доляй самаіроніі. Проста яны мяркуюць, што ўсе астатнія жывуць няправільна. А ўсе гэтыя смешныя гумарэскі складаюць не надта разумныя людзі. Вось такая вось інверсія.

Сымулянтам - «кисейные паненкі» ад спорту

Ніхто не любіць тых, хто прыкідваецца. І ўсё роўна, дзе адбываюцца падзеі: у школьным класе або на футбольным полі. Уявіце вучня, які на вачах усяго сумленнага народа стаў бы клянчыць у настаўніка ацэнку з характэрнымі скуголеннямі: «Ну, пастаўце троечку», як Беспрытульнік на вакзале, выпрошваў медны грошик.

Павагі такія паводзіны не выклікае, але хто-то, назіраючы гэтую карціну, мог бы сказаць: «Што ж ён за кисейная паненка!». Фразеалагізм у сучаснай мове паказвае ганебныя паводзіны мужчын, а не жанчын.

З футбалістамі тая ж гісторыя, што і з вучнямі. Некаторыя з іх хочуць ўздзейнічаць на суддзю не гэтулькі сваімі рэальнымі пакутамі, калі здараецца сутыкненне, колькі акцёрскім майстэрствам. Яно ў некаторых спартсменаў развіта. Але не толькі штрафныя - камень перапоны, але і пенальці. Калі футбаліст уваходзіць у плошчу варот, ён адразу пачынае адчуваць слабасць у нагах і яго няўхільна цягне да зямлі. У свой час Піліпа Індзагі быў спецыялістам па «нырцом» у штрафной.

Туга кисейной паненкі

Ведаючы агульны характар выразы, можна меркаваць, што пагоня душы кисейной паненкі - гэта такі стан духу, калі чалавек чэзне над выдуманымі праблемамі. Як мы разумеем, зараз такое можа здарыцца з кожным, тут не гуляе ролі палавая прыналежнасць.

Але прывядзем у прыклад усё роўна жаночы размову:

- Ты ведаеш, Міхаіл мне патэлефанаваў і сказаў, што ў яго баліць галава. Як думаеш, гэта праўда, ці ён хлусіць, таму што мяне разлюбіў. Ці, можа, завёў сабе іншую, маладзейшы і лепей.

- Супакойся, усё гэта марныя пакуты. Вось ён да цябе зьявіцца, у яго і спытаеш. Навошта цяпер таміцца бессэнсоўна?

- А раптам ён больш не прыйдзе?

У патэнцыяле гэтая размова вечны. Лёгка ўявіць прыкладна ў гэтых жа ролях закаханых маладых мужчын або падлеткаў. Калі ў людзей ёсць чым сябе заняць, то такое пагоня ім не пагражае. На яго проста няма часу.