Навіны і грамадства, Палітыка
Палітыка свету: падзеі і асобы
Як доўга працягне ЕС і ў што можа выліцца сірыйскае перамір'е? Ці сапраўды свет апынуўся на мяжы катастрофы? Пра гэта і многае іншае ў гэтым артыкуле!
Хто выступае за вайну?
Галоўнай навіной апошніх дзён з'яўляецца, безумоўна, абвешчанае перамір'е ў Сірыі. Праблема гэтага дзейства ў тым, што Расея і некаторыя краіны па-рознаму разумеюць гэты тэрмін. Палітыка РФ першапачаткова накіравана на поўнае спыненне агню зацікаўленымі бакамі, тады як ЗША да гэтага часу не могуць вызначыцца, дзе ж там сапраўды дрэнныя хлопцы. Хоць бы ёсць яснасць у дачыненні груповак «ДАИШ» і «Джебхат ан-Нусра» (абедзве забароненыя ў РФ), але куды дзеліся не менш адыёзная «Джейшаль-Іслам», якая ваюе з усімі, і «Ахрараш-Шам», мэта якой - звяржэнне рэжыму Асада?
Улічваючы ўжыванне цяжкіх артсістэм, мы бачым, што Турцыю «палітыка свету» зусім не цікавіць, хоць ёсць падтрыманая ААН рэзалюцыя аб спыненні агню. Што і зразумела, бо прэзыдэнт Эрдаган менш за ўсё зацікаўлены ў свеце, бо бурацца яго мары аб адраджэнні Асманскай Імперыі.
Камень у бок Расіі
Напрамкі палітыкі шэрагу блізкаўсходніх дзяржаў праглядаюцца досыць выразна. Возьмем, да прыкладу, Саудаўскую Аравію. Кароль СА Салман бен Абдэль Азіз аль-Сауд не так даўно наведваў Маскву, дзе меў прыватную размову з прэзідэнтам РФ В.В. Пуціным.
Палітыка ў сучасным свеце такая, што хвост круціць сабакам, а не наадварот. Такая жыццё, напэўна, нічога не змяніць. І, дарэчы, заяву, якое робіць вядомы палітык, можа быць анулявана нядбайнай адмашкай яго намесніка (успомнім жэст Кэры на пытанне С. Лаўрова пра заяву Абамы). А ўлічваючы спецыфіку Усходу, які, як вядома, справа тонкая, наогул незразумела, як расцэньваць заяву г-на аль-Джубейра. Але з улікам яго ж рэплікі пра тое, што «няма месца для Асада ў Сірыі» можна з упэўненасцю сказаць: гэты дыпламат ніяк не настроены на мірнае вырашэнне пытання. Яго задача - дыскрэдытацыя дзеючай сірыйскай улады, а заадно і Расіі.
Туманныя справы Туманнага Альбіёна
Як кажа вядомы палітык і па сумяшчальніцтве брытанскі прэм'ер Д. Кэмеран, выхад Брытаніі з ЕС будзе дзікае авантурай. Аднак менавіта ён фактычна паставіў перад Еўрасаюзам ультыматум: або мы ўшчамляем правы сваіх мігрантаў, ці мы больш не з вамі. ЕС, безумоўна, не хочацца губляць такога партнёра, таму Кэмерану ўдалося выгандляваць для Брытаніі мноства патуранняў, галоўная з якіх - зразанне правоў мігрантаў.
2016/06/23 будзе праведзены рэферэндум на тэму выхаду Вялікабрытаніі з ЕС. Гэта, вядома, вялікі рызыка для эканомікі, так як многія члены брытанскага бізнэс-супольнасць мае прадпрыемства за мяжой, з усімі належаць як члену Еўрасаюза ільготамі і патураннямі. Таксама гэта можа падарваць супрацоўніцтва ў пытаннях бяспекі, таму што ўсе дзейсныя дамовы трэба будзе пераглядаць і заключаць зноўку на новых умовах.
Прэм'ер-міністр паказвае на знешнія пагрозы, рашэнне якіх можа быць паўнавартасным толькі ў складзе Еўрасаюза. Гэта і «расейская агрэсія», і «ядзерны Іран», і крызіс з блізкаўсходнімі мігрантамі.
Чаго хочуць брытанцы?
Палітыка свету ў цэлым і Еўропы ў прыватнасці цяпер пад пагрозай. Па апытаннях, якія праводзяцца сярод брытанцаў, відаць, што колькасць прыхільнікаў і праціўнікаў выхаду з ЕС амаль роўна, а большасць членаў урада выступае за захаванне членства. Але ўсе мы ведаем, як Кэмеран любіць палохаць народ і раздаваць абяцанні. Без сумневу, ён шчыра дбае пра сваю краіну, яе бяспеку і цэласнасць.
Англічане стаміліся ад прыезджых. Мірная палітыка і праславутая талерантнасць прывялі да таго, што чапурыстай Брытаніі пачынаюць на ўласных вуліцах дыктаваць свае ўмовы жыхары іх былых калоній, што не можа не абураць народ. А сяброўства ў ЕС прымусіць іх у роўнай ступені несці цяжар аказання дапамогі няшчасным жыхарам Афрыкі і Блізкага Ўсходу. Так што 1-2 тэракту ў любым брытанскім горадзе ці якая з'явілася ў СМІ інфармацыя аб згвалтаванні мігрантам жанчыны выведуць Вялікабрытанію з ЕС большасцю галасоў, што цалкам разбурыць Еўрасаюз.
Чым сабралася ваяваць Украіна?
Як вядома, палітыка Расіі і свету не заўсёды глядзіць на рэчы аднолькава. Напрыклад, мы не пагражаюць кулаком нашым суседзям, загадзя падлічваючы іх магчымыя страты, як гэта зрабіў г-н Федичев з Дэпартамента сацыяльнай і гуманітарнай палітыкі МО Украіны. Але, на думку чыноўнікаў незалежнай Украіны, гэта выдатны спосаб паказаць «саюзнікам», што яны моцныя і смелыя.
Адны пытанні ...
Зусім не адпавядае вышэйсказанае з нядаўняй заявай міністра МУС Украіны А. Авакава, які сказаў, што ў краіны няма нічога. Трэба ствараць зноўку ВСУ, міліцыю і нацыянальную гвардыю, а потым ісці вызваляць Крым ад «акупантаў». Узнікае слушнае пытанне - аб тым, якімі сіламі г-н Федичев сабраўся ваяваць. Палітыка РФ такая, што яна не збіраецца ні на каго нападаць. Можна яшчэ зразумець захоп Прыбалтыкі, як у 1940-м, бо лішнія парты на Балтыйскім моры не перашкодзяць, але навошта Расіі разбураная Украіна?
Рускія танкі ў Еўропе?
Менавіта гэта маглі падумаць людзі, хто пачуў заяву Ф. Бридлава, камандуючага аб'яднанымі сіламі НАТА ў Еўропе. А як яшчэ расцаніць яго словы пра гатоўнасць ЗША перамагчы Расію на еўрапейскай тэрыторыі? Генерал Бридлав вядомы сваімі русафобскі настроямі, хоць і не сядзеў некалькі гадоў у яме ў В'етнаме, як Маккейн. Вось і вырашыў, мабыць, напярэдадні сваёй адстаўкі з пасады, пра што яму паведаміў М. Торнби, кіраўнік Камітэта па справах ВС кангрэса, на развітанне напалохаць і без таго якія калоцяцца еўрапейцаў.
Напрамкі палітыкі ЗША ідуць выключна на канфрантацыю з усімі непажаданымі рэжымамі, а бо хутка трэба будзе прымаць бюджэт краіны і абгрунтоўваць павелічэнне выдаткаў на абарону. Менавіта ў гэтым кантэксце і трэба разглядаць заяву амаль былога камандуючага.
На грані вайны
Асноўная праблема «цывілізаванага свету» у тым, што ён зусім не разумее напрамкі палітыкі Расеі. Не можа каланіяльніка ніяк ўразумець, што Расея - не тая краіна, якая будзе з кім-то ваяваць за пашырэнне жыццёвай прасторы або рэсурсы, а бо менавіта гэта заўсёды з'яўлялася падставай для ўварвання.
Уся палітыка свету спакон веку была накіравана на дамінаванне, на сусветную гегемонію. Абумоўлена гэта было ўласнай беднасцю ды наяўнасцю непамерных амбіцый. У некаторых жа выпадках дзяржавы проста пазбаўляліся ад дэкласаваных элементаў, спасылаючыся іх у далёкія краю з абяцаньнем новай шчаслівага жыцця.
Сітуацыя ў свеце: палітыка цяпер такая, што ўся планета знаходзіцца пад пагрозай знішчэння. Лідэраў, здольных пры выпадку націснуць на «чырвоную кнопку», заўсёды хапала. Вось і цяпер свет знаходзіцца на мяжы вялікай вайны. Уласна, усё ўжо магло б пачацца, вырашы РФ ваенным шляхам паквітацца за збітую «Сушку» у Сірыі.
Падвядзем вынік
У гэтым артыкуле мы абмеркавалі асноўныя палітычныя падзеі, які адбываюцца ў свеце ў дадзены перыяд. Спадзяемся, вы знайшлі ўсю цікавую вас інфармацыю.
Similar articles
Trending Now