Мастацтва і забавыМастацтва

Карціна "Сняданак арыстакрата" Фёдарава. апісанне карціны

Гумар і сатыра займаюць асаблівае месца ў нашым жыцці. Жаданне высмеяць кагосьці (як у добрай, так і ў злы, цынічнай манеры) ўласціва практычна любому чалавеку. Мастацтва не з'яўляецца выключэннем. Паэты, пісьменнікі, мастакі і прадстаўнікі іншых творчых прафесій надаюць сваю ўвагу ўсім смешнаму і недарэчнаму, што можа ўнесці новыя фарбы ў штодзённасць. Актуальнасць такіх матываў мела месца ў культурным жыцці грамадства шмат гадоў таму.

У рускай сатырычнай жывапісу асаблівае месца займае Павел Андрэевіч Фядотаў. «Сняданак арыстакрата» - карціна, вядомая яшчэ і пад аўтарскім назвай «Не ў пару госць», якая з'яўляецца адным з самых вядомых і вядомых твораў жывапісца.

Жыццё і лёс мастака

Павел Андрэевіч Фядотаў з'явіўся на свет 22 чэрвеня (4 ліпеня) 1815 году ў Маскве. Яго бацька быў адстаўным афіцэрам і служыў у Маскоўскай ўправе дабрачыння. У 1826-ым годзе Павел стаў выхаванцам Маскоўскага кадэцкага корпуса, скончыў яго з адзнакай, пасля чаго 10 гадоў адслужыў у Пецярбургскім Фінляндскім паліцу. У гэты ж час ён займаўся ў малявальнай класе Акадэміі мастацтваў і ў хуткім часе стаў вядомы ў вузкіх колах дзякуючы свайму таленту і з'яўляліся з-пад яго пэндзля палкавым жанравай замалёўках, жартаўлівым, рамантычным малюнках, а таксама партрэтам таварышаў па службе. Яго працы атрымалі адабрэнне не толькі аднапалчан, але і сям'і імператара, асабліва спадкаемцу, вялікага князя Аляксандра Мікалаевіча. Спецыяльна па яго замове былі напісаныя дзве карціны.

Скончыўшы ў 1844 годзе службу, Фядотаў вырашыў цалкам прысвяціць сябе творчасці і працягнуў наведваць Акадэмію, а менавіта клас батальнай жывапісу. Але яна была яму нецікавая, і неўзабаве мастак ўшчыльную перайшоў да працы ў жанры, названым ім не інакш як маральна-крытычныя сцэны з сучаснага жыцця, да якога належыць і карціна «Сняданак арыстакрата», напісаная ў 1850 годзе. Двума гадамі раней, ў 1848, ён паказвае свае працы Карлу Паўлавічу Брулова, які ставіць ім высокія ацэнкі і ўсяляк падтрымлівае Фядотава.

За сваё кароткае жыццё Павел Андрэевіч стварыў палотны, якія сталі ўзорамі бытавой жывапісу і высмейваюць ўсю сутнасць жыцця прывілеяваных слаёў сучаснага яму грамадства. Памёр ён 14 (26) лістапада 1852 года ў лякарні для псіхічнахворых пасля абвастрэння псіхічнага захворвання і быў пахаваны на Смаленскам могілках у Санкт-Пецярбургу.

Творчасць Паўла Фядотава

Як ужо гаварылася раней, асноўным жанрам работ мастака стаў бытавой. У 1846 годзе ён пачаў асвойваць тэхніку жывапісу алеем у працэсе працы над палатном «Свежы кавалер». Год праз Павел Андрэевіч напісаў карціну «разборліва нявеста», за якую яму завіталі званне акадэміка, а ўвосень 1848 пабачыла свет палатно «Сватаўство маёра», якое прынесла яму першынство сярод жывапісцаў бытавых сцэн.

У 1850 годзе (з лютага па травень) Фядотаў знаходзіўся ў Маскве, дзе была скончаная карціна «Сняданак арыстакрата», праца над якой пачалася яшчэ ў Пецярбургу. Пазней напісаў палатно «ўдавіца», сюжэт якога быў навеяны смерцю мужа сястры мастака. Апошнімі ж яго творамі сталі «Анкор, яшчэ анкор!" І "Гульцы". Пасля гэтага здароўе не дазволіла працаваць далей, але тое, што было створана, пакінула прыкметны след у гісторыі рускага жывапісу.

Гісторыя стварэння

Як ужо згадвалася раней, у 1850 годзе мастак скончыў адно з сваіх самых вядомых палотнаў «Сняданак арыстакрата». Карціна Фядотава, напісаная пасля аглушальнага поспеху «сватаўства маёра», была навеяная фельетоны, імя аўтара якога так і засталося невядомым (як мяркуецца, гэта быў тады яшчэ малады пісьменнік Іван Ганчароў): «А спрабаваў ты неспадзявана прыязджаць да такіх людзей дадому і заставаў іх знянацку? »Сказанае было вельмі блізка мастаку, і самым лёгкім ходам было ў поўнай меры прытрымлівацца гэтага выказвання. Аднак жывапісец не паддаўся спакусе, а захаваў момант, папярэдні гэтаму.

Што мы бачым на карціне?

Несумненна, аналізу заслугоўвае тое, што намалявана на адным з самых вядомых палотнаў, якое напісаў Павел Фядотаў, «Сняданак арыстакрата». Апісанне карціны ў самых яркіх фарбах адпавядае таму, што нёс мастак праз сваю творчасць. Гэта высмейванне чалавечых заганаў ва ўсіх іх праявах.

Гледзячы на палатно, мы бачым маладога двараніна, спалохана затуляе лусту чорнага хлеба, які складае ўсю яго ранішнюю трапезу, пад гукі крокаў няпрошанага госця. Мастаком ва ўсіх падрабязнасцях выпісваецца навакольнае героя абстаноўка: гэта скрынка з-пад раздрукаванай калоды карт пад сталом, якая ўказвае на схільнасць да азартных гульняў; затуляе няхітры сняданак кніжка, у якой надрукаваная адзін з модных у той час раманаў; афішы рэкламы вустрыц і тэатральнага прадстаўлення, размешчаныя на крэслах (наведванне апошніх было абавязковым баўленнем часу для свецкай моладзі таго часу); франтаваты хатні халат, пашыты па апошняй парыжскай модзе.

Але самы красамоўны элемент, якім можна завяршыць апісанне карціны Фядотава «Сняданак арыстакрата», - абсалютна пусты, вывернуты навыварат кашалёк. Мастак ва ўласцівай яму манеры высмейвае так любімыя ім і блізкія па духу тэмы: чалавечае ганарыстасць, мітусню, паказную жыццё, старанна якая хаваецца ўбогасць пад маскай вонкавага дабрабыту і бляску. Варта заўважыць, што паказаны на палатне персанаж быў характэрны для таго часу, што не пакідае ніякіх сумневаў з нагоды актуальнасці сюжэту, да якога звярнуўся Фядотаў.

лёс творы

У цяперашні час карціна «Сняданак арыстакрата», нароўні з іншымі значнымі працамі мастака, знаходзіцца ў Маскве, у Дзяржаўнай Траццякоўскай галерэі ў Лаврушинском завулку. У свой час Паўлу Траццякову, заснавальніку музея, удалося сабраць некаторыя рэдкія графічныя работы ранняга перыяду творчасці Фядотава. Сёння яны захоўваюцца ў фондах галерэі, але не выстаўляюцца ў залах музея. Маляўнічыя палотны, якія трапілі ў сход ужо пазней, уваходзяць у пастаянную экспазіцыю. Гэта карціна «Сняданак арыстакрата», якая стала прадметам разгляду ў дадзеным артыкуле, а таксама палотны «Сватаўство маёра", адна з аўтарскіх копій «ўдавіца», «Свежы кавалер» і «разборліва нявеста».

Значэнне творчасці Паўла Фядотава ў рускім жывапісе

Важнасць таго, што выказваў у сваіх творах гэты мастак, складана пераацаніць. Яго па праве лічаць заснавальнікам такога жанру ў выяўленчым мастацтве, як крытычны рэалізм. У працэсе свайго творчага станаўлення ён ад уласцівых яму ў самым пачатку гурбы кампазіцый з вялікай колькасцю дэталяў перайшоў да больш простым і натуральным чынам. Яго палотны трывала ўкаранілі ў мастацтве новы жанр сатырычнай жывапісу з нацыянальным каларытам, які даў глебу для творчасці іншым маладым мастакам.

Similar articles

 

 

 

 

Trending Now

 

 

 

 

Newest

Copyright © 2018 be.delachieve.com. Theme powered by WordPress.