АдукацыяГісторыя

Легенды Уладзівастока: Баневур Віталь Барысавіч

У 1953 годзе на паліцах савецкіх кнігарняў з'явіўся раман Дзмітрыя Нагишкина пад назвай «Сэрца Бонивура». Аўтар прадставіў яго як праўдзівы аповяд пра жыццё і смерці героя - камсамольца Віталя Баневура. У ім распавядалася пра тое, як адважны хлопчык супрацьстаяў падкопам белагвардзейцаў, не згінаючыся пад цяжарам грузу адказнасці.

Дадзены раман стаў легендай у Савецкім Саюзе, усё ўспрымалі яго як прыклад ісцінай доблесці савецкага чалавека. Аднак сёння гісторыкі ставяць пад сумнеў праўдзівасць напісанага ў кнізе, і, як аказваецца, на тое ёсць важкія прычыны. Але давайце пра ўсё па парадку.

Ці існаваў герой-камсамолец на самай справе?

Гісторыкі доўга капаліся ў запыленых архівах, пакуль не знайшлі адказ на гэтае пытанне. Аказваецца, Баневур Віталь Барысавіч - цалкам рэальны чалавек. Паводле афіцыйных дадзеных, ён нарадзіўся ў пачатку 1902 года ў Варшаве. Яго бацька працаваў ювелірам, што дазваляла сям'і жыць у дастатку.

Прыход Першай сусветнай вайны прымусіў іх пераехаць у Маскву ў 1915 годзе. Тут яны пражылі ўсяго толькі два гады, пасля чаго перабраліся ва Уладзівасток. Гэта значыць, зыходзячы з афіцыйных дакументаў, Баневур Віталь Барысавіч сапраўды жыў у паказаны ў кнізе час на тэрыторыі Уладзівастока.

Чым праславіўся Баневур?

Савецкая вэрсія гісторыі абвяшчае аб тым, што ў кастрычніку 1920 г. наш герой наведвае сталіцу, дзе выпадкова трапляе на III з'езд камсамола. Тут Баневур натхняецца ідэяй роўнасці і агульнага дабра, што распальвае ў ім агонь паўстання супраць белагвардзейцаў. Таму, вярнуўшыся дадому, ён разам з Марыяй Фяцісава пачынае аднаўляць некалі разгромленае падполле.

Асноўнай задачай гэтай арганізацыі была прапаганда савецкага ладу жыцця. Для гэтага ён разам з хлопцамі расклейвае агітацыйныя ўлёткі, праводзіць з мясцовым насельніцтвам тлумачальныя гутаркі, і адначасна шпіёніць за перамяшчэннем ворагаў. У выніку белагвардзейцаў становіцца вядома, што за ўсім гэтым стаіць Баневур Віталь Барысавіч, і яны адкрываюць на яго паляванне.

Каб пазбегнуць пасткі ворага, юнак бяжыць на станцыю Першая рэчка. Тут знаходзяцца ваенныя дэпо, на якім вырабляюць бронецягніка на заказ Японіі. Зразумелая справа, наш герой не можа ўпусціць магчымасці насаліць белагвардзейцаў, а таму задавальняе чараду дыверсіяй на гэтай станцыі.

Разам з партызанамі

Нажаль, доўга хавацца ад вачэй белагвардзейцаў у юнака не атрымалася. Таму, пасля таго як яго персону раскрылі, ён адпраўляецца ўглыб тайгі. Балазе ў лясах былі партызанскія атрады, да якіх Віталь Баневур з радасцю далучыўся. Нарэшце-то, ён знайшоў сілу, здольную даць разумны адпор ненавіснаму ворагу.

Разам з новымі сябрамі Баневур адзін за адным наносіў ўдары па ключавых кропках белагвардзейцаў. Натуральна, сур'ёзнага ўрону партызаны нанесці не маглі, але пазбавіць ворага без сувязі або правізіі на тыдзень-другую - гэта папросту.

І падобныя вылазкі ў постаць суперніка працягваліся аж да чэрвеня 1922 гады. У гэты перыяд японскія войскі пакінулі зямлі каля Уладзівастока, што дало выдатную магчымасць для нападу Чырвонай арміі. І пасля гэтага белагвардзейцы пачалі дзень за днём губляць свае пазіцыі і горада.

«Сэрца Бонивура»

Смерць народнага героя - самы спрэчнае пытанне. Кніга кажа пра тое, што удзельнік грамадзянскай вайны на далёкім усходзе Віталь Баневур загінуў ад рук белагвардзейцаў. Адбылося гэта ў той момант, калі ворагі прыйшлі ў вёску, дзе хаваўся партызан, і воляй выпадку злавілі яго. Каб адпомсціць за ўсякае беззаконьне, што ён ім стварыў, яны вывелі яго ў цэнтр вёскі і прылюдна выразалі яшчэ б'ецца сэрца. У прыватнасці, менавіта таму кніга і называецца «Сэрца Бонивура».

Аднак сучасныя гісторыкі не згодныя з такой трактоўкай падзей. Іх дадзеныя кажуць пра тое, што Баневур Віталь Барысавіч загінуў ад рук заезджых казакоў, на якіх ён наткнуўся ў лесе. Пра гэта выразна гаворыцца ў мемуарах, якія захаваліся да нашых дзён.

Гісторыя Баневура - праўда ці выдумка?

У існаванні Віталя Баневура сёння ніхто з адмыслоўцаў не сумняваецца. Вось толькі гісторыя, напісаная ў кнізе, не мае нічога агульнага з рэчаіснасцю. Дакладней, яе герой не быў такім, як яго апісваюць. У рэальным жыцці ён быў гарэзным і няўрымслівым хлапчуком, якога п'янага жыцця ў партызанскім атрадзе. Загінуў ён гэтак жа не так слаўна, як у рамане: яго забілі казакі, але не за рэвалюцыйныя ідэі, а таму што ён апынуўся не ў тым месцы, не ў той час.

І тым не менш раман «Сэрца Бонивура» добра адлюстроўвае іншыя аспекты таго часу. А менавіта тыя парадкі і атмасферу, што панавалі ў тых краях. Таму яго можна па праве лічыць добрай гістарычнай аповесцю з невялікай доляй выдумкі.

Similar articles

 

 

 

 

Trending Now

 

 

 

 

Newest

Copyright © 2018 be.delachieve.com. Theme powered by WordPress.