Бізнес, Прамысловасць
Паўладарскі трактарны завод: сумная гісторыя вытворчага гіганта
Больш за 25 гадоў таму распаўся магутная сусветная дзяржава - СССР, а многія заводы і фабрыкі да гэтага працягваюць функцыянаваць на тэрыторыі постсавецкай прасторы. На жаль, «застацца на плаву» было наканавана не ўсім арганізацыям былога Саюза Сацыялістычных Рэспублік. Незайздросны лёс напаткаў і Паўладарскі трактарны завод, былы некалі адным з найбуйнейшых машынабудаўнічых цэнтраў.
ПТЗ быў заснаваны ў 1966 годзе як прадпрыемства, арыентаванае на выпуск спецыяльнага інструмента і тэхналагічнай аснасткі, а ўжо праз два гады яно стала самастойным заводам, якія спецыялізуюцца на выпуску самых масавых дызельных трактароў. Што ж з ім адбылося?
Пачатак шляху
У сярэдзіне 60-х гадоў мінулага стагоддзя актыўна асвойваліся цалінныя землі казахскіх стэпаў. Ўрад разумела, што дасягнуць сур'ёзных поспехаў у гэтым кірунку можна, толькі ужываючы сучасную (па тых часах) тэхніку. Таму на тэрыторыі горада Павлодара быў створаны завод. Асноўнай задачай, з якой павінен быў справіцца Паўладарскі трактарны завод, з'яўлялася вытворчасць гусенічных машын ДТ-75.
На той момант выпуск ДТ-75 быў выключнай прывілеем Валгаградскага трактарнага завода. Рашэнне стварыць новую базу было прадыктавана неабходнасцю забяспечыць цалінныя землі вялікай колькасцю магутнай і таннай тэхнікі. Таму пачынаючы з 1967 года ў цэхах завода выпускалі дэталі трансмісіі да трактароў ДТ-75, а да 1968 году на тэрыторыі прадпрыемства было разгорнута уласную вытворчасць. Прычым выпускаюцца тут машыны называліся як ДТ-75М «Казахстан».
Узлёт і падзенне
Як толькі Паўладарскі трактарны завод цалкам асвоіў выпуск новых сельскагаспадарчых машын, вытворчасць усіх трактароў ДТ-75 цалкам «лягло на плечы" прадпрыемства. Гэтая мадэль без асаблівых змяненняў праіснавала аж да 80-х гадоў XX стагоддзя. Трактар быў пазнаць дзякуючы характэрнай афарбоўцы - сіняга корпусу і белай даху. На баку капота можна было прачытаць надпіс «Казахстан». Але на жаль, цяпер можна сустрэць толькі маштабныя мадэлі гэтага трактара.
Свайго апагею росквіт прадпрыемства дасягнуў у 1984 годзе, калі было выпушчана больш за 55 тысяч адзінак тэхнікі. Пасля інжынеры завода стварылі некалькі мадыфікацый трактара - ДТ-75МЛ, ДТ-90П (для работ у прамысловым сектары) і ДТ-75Т (для сельскагаспадарчых патрэб). Пасля гэтага Паўладарскі трактарны завод стаў здаваць пазіцыі.
Да 1997 году выпуск прадукцыі склаў менш чым 2 тысячы адзінак тэхнікі ў год. Галоўнай прычынай спаду вытворчасці стаў распад Савецкага Саюза і фарміраванне рынкавай эканомікі. У выніку ў 1998 годзе, не вытрымаўшы жорсткімі умоў канкурэнцыі, завод прызнаў сваё банкруцтва.
далейшы лёс
Новае кіраўніцтва прадпрыемства - АТ «Поршань» з Алматы - спачатку хацела аднавіць вытворчасць трактароў ДТ-75. Паўладарскі трактарны завод павінен быў стаць цэнтрам развіцця сельскагаспадарчай тэхнікі Казахстана, ўступіць ва ўзаемадзеянне з Мінскім аўтамабільным заводам і наладзіць выпуск сучаснай сельскагаспадарчай тэхнікі.
Але ўсё грандыёзныя планы ў раптоўна паваліліся, калі ў чарговы раз змянілася кіраўніцтва. Збольшага гэта адбылося і з-за стратнасці вытворчых цэхаў. У сапраўдны момант магутнасці прадпрыемства былі перададзеныя прыватным кампаніямі. Найбольш паспяховымі з іх сталі ТАА «Кастынг» (сталеліцейная прадукцыя) і ТАА KSP Steel (выпуск трубапракатны вырабаў). Вось так трактары Паўладарскага трактарнага завода (некаторыя да гэтага часу знаходзяцца ў эксплуатацыі) перажылі цэха, дзе самі былі створаны.
Similar articles
Trending Now