АдукацыяГісторыя

Паўлаў Якаў Фядотавіч - легендарны герой Сталінградскай бітвы

Шэсць гадзін адводзіцца ў старэйшых класах на вывучэнне Другой сусветнай вайны. На жаль, за рамкамі збеглага знаёмства з асноўнымі падзеямі, фактамі і бітвамі застаюцца партрэты сапраўдных герояў вайны, прыклады подзвігу і самаахвярнасці простых людзей. Напрыклад, такіх, як Паўлаў Якаў Фядотавіч, чыё імя носіць Дом салдацкай Славы ў Валгаградзе (былы Сталінград).

«Ні кроку назад!»

У ліпені 1942 г. фашысты выйшлі да Волзе, адкуль пасля заваёвы Сталінграда планавалі рушыць на Каўказ. Два тыдні ў планах фюрэра адводзілася на ўзяцце горада, які меў сур'ёзнае стратэгічнае значэнне ў ходзе ваенных дзеянняў. Ад Сталіна паступіў загад: адстаяць Сталінград любой цаной. У гісторыі ён вядомы пад лозунгам: «Ні кроку назад!».

У той час Якаў Фядотавіч Паўлаў, фота якога прадстаўлена ў артыкуле, служыў у званні сяржанта ў дывізіі А. І. Родимцева, якая прыбыла ў цытадэль на Волзе да пачатку гераічнай абароны горада. Размясціўшыся ў Камышын, ваенныя праводзілі вучэнні, разумеючы важнасць маючых адбыцца баёў. Не здолеўшы адразу ўварвацца ў горад, фашысты пачалі яго абстрэл. Толькі за дзень 23 жніўня яны скінулі на Сталінград столькі бомбаў, што ў ім больш не заставалася ні аднаго цэлага будынка, а гарачая нафта з чыгуначных цыстэрнаў патокам хлынула ў Волгу. Погляду абаронцаў паўстала страшнае відовішча - вагнём рака, вогненнай лавінай якая накрывае ўзбярэжжа.

вулічныя баі

Трынаццатага верасня 1942 гады немцы ўварваліся ў горад. Генералу Родимцеву цудам удалося спыніць націск ворага ў сотні метраў ад берагавой паласы. Бітва вялася за кожную вулачку і будынак на плошчы 9-га Студзеня (цяпер плошча Абароны). Тут любая трывалая пабудова ператваралася ў апорны пункт, здольны трымаць кругавую абарону.

Ішоў канец верасня. У аднаго з чатырохпавярховага цагляных будынкаў, тарцом якія выходзяць да плошчы, мелася сур'ёзнае тактычнае перавага: з яго адкрываўся выдатны агляд на занятую фашыстамі частку горада і шляхі іх магчымага прарыву да берага Волгі. Камандзір аддзялення Паўлаў Якаў Фядотавіч атрымаў ад ротнага камандзіра заданне выведаць сітуацыю ў паказаным доме па адрасе: Пензенская, 31. З трыма байцамі яму ўдалося выцесніць немцаў з захопленага будынка і ўтрымліваць яго на працягу двух сутак. У падвале яны выявілі мясцовых жыхароў, хаваюцца ад агню. Сярод іх апынуўся архітэктар дома з цяжарнай жонкай, загінулыя падчас артабстрэлу.

На трэці дзень прыбыло падмацаванне ў складзе 24 чалавек: група бронебойщиков і аўтаматчыкаў на чале са старэйшым лейтэнантам І. Ф. Афанасьевым. Гарнізону ўдалося ператварыць аб'ект у непрыступную крэпасць для фашыстаў. Менавіта па гэтых гераічных падзей стаў вядомы сусветнай грамадскасці сяржант Паўлаў Якаў Фядотавіч.

подзвіг абаронцаў

Сталінградскае бітва доўжылася 200 дзён і начэй, 58 з якіх ўстойліва ваявалі абаронцы дома, вядомага ў гісторыі пад імем «Дома Паўлава». Байцы пратрымаліся да пераходу Чырвонай Арміі ў наступ 1942/11/19, страціўшы ўсяго трох сваіх таварышаў: радавога І. Т. Свирина, сяржанта І. Я. Хайта і лейтэнанта А. Н. Чарнышэнка. На асабістай карце генерала Паўлюса аб'ект быў адзначаны як крэпасць, якую абараняе цэлы батальён.

На самай справе 24 чалавекі, прадстаўнікі 9 нацыянальнасцяў, пакрылі свае імёны славай, уразіўшы суперніка сваёй мужнасцю і гераізмам. Гарнізон замініраваў падыходы да хаты, прарыў траншэю, праз якую падтрымлівалася сувязь з камандаваннем. Па ёй дастаўляліся правізія і боепрыпасы, праходзіў кабель палявога тэлефона і ажыццяўлялася эвакуацыя параненых. Фашысты штурмавалі будынак па некалькі разоў у дзень, але так і не здолелі прабіцца вышэй першага паверха.

Кожны баец каштаваў цэлага ўзвода, вядучы агонь праз амбразуры, прабітыя ў цагляных сценах. На трэцім паверсе быў абсталяваны кругласутачны назіральны пункт, які адсочвае любыя перамяшчэння праціўніка і адкрывае шквальны кулямётны агонь пры яго набліжэнні.

Жменька савецкіх воінаў стала сімвалам супраціўлення ворагу, які заваяваў ўсю Еўропу. Паўлаў Якаў Фядотавіч, гераічна змагаўся ў баях па вызваленні Сталінграда, 25 лістапада быў паранены ў нагу. Яго адправілі ў шпіталь. Пасьля разам з 3-м Украінскім і 2-м Беларускім франтамі ён пройдзе шлях ад Сталінграда да Эльбы, атрымаўшы Зорку Героя СССР у чэрвені 1945 года.

Паўлаў Якаў Фядотавіч: біяграфія героя

Народжаны ў кастрычніку 1917 года, напярэдадні Вялікай Кастрычніцкай рэвалюцыі, Якаў Фядотавіч усё сваё жыццё звязаў са сваёй малой радзімай - Наўгародскай вобласцю. Месца з'яўлення на святло - вёска Крыжовая, адкуль ў 1938-м пасля працы ў сельскай гаспадарцы ён мае быць прызваны на службу ў войска. Сюды, у горад Валдай, ён вернецца пасля мабілізацыі ў 1946-м, атрымаўшы званне афіцэра.

Яго працоўны шлях будзе звязаны з партыйнай і гаспадарчай дзейнасцю пасля заканчэння ВПШ пры ЦК КПСС. Неаднаразова герой Вялікай Айчыннай будзе прадстаўляць свой край у Вярхоўным Савеце Беларускай ССР, заслужыўшы ўрадавую ўзнагароду ў мірны час. У 1963 разам з жонкай Нінай Аляксандраўнай і сынам Юрыем переберётся у Вялікі Ноўгарад, дзе будзе працаваць на заводзе «Камета». Грамадская дзейнасць не раз прывядзе яго ў Сталінград. Тут ён будзе сустракацца з жыхарамі, аднаўлялымі яго з руін. Сярод узнагарод Я. Ф. Паўлава - званне Ганаровага грамадзяніна гэтага легендарнага горада-героя. На жаль, у 1981 годзе сэрца адважнага чалавека спынілася прама на аперацыйным стале.

памяць

Паўлаў Якаў Фядотавіч пахаваны на Заходніх могілках роднага горада, дзе створана своеасаблівая алея герояў. Помнік уяўляе сімвалічную цагляную сцяну з яго барэльефам. На доме ў Вялікім Ноўгарадзе ўстаноўлена памятная дошка, а імем легендарнага чалавека названыя судна і школа-інтэрнат. У пасляваенныя гады ля адноўленага так званага дома Паўлава пабывалі мільёны грамадзян з усіх куткоў свету, аддаючы пасаду мужнасці і самаахвярнасці яго абаронцаў.

Similar articles

 

 

 

 

Trending Now

 

 

 

 

Newest

Copyright © 2018 be.delachieve.com. Theme powered by WordPress.