Мастацтва і забавы, Літаратура
Храналагічная табліца Тургенева. Жыццё і творчасць І.С. Тургенева: храналагічная табліца
Лёс Тургенева ўяўляе немалую цікавасць для даследчыкаў, паколькі насычаная яркімі падзеямі і звязана напрамую са складаным лёсам Радзімы. З прычыны магутнага таленту пісьменніка чытачы ўсяго свету змаглі пазнаёміцца з дзіўнымі і незабыўнымі творамі, якія ўвайшлі ў аналы гісторыі. Вось ужо амаль паўтара стагоддзя мы з удзячнасцю і трымценьнем трымаем у руках любімыя кнігі Тургенева і вучымся ў яго ўменню разумець і адчуваць прыгажосць роднай зямлі, паважаць чалавечую годнасць і цаніць свабоду, як вышэйшы дар.
Карысць храналагічнай табліцы
У больш сталым узросце мы датыкаемся з больш сур'ёзнымі яго працамі - раманамі, якія прынеслі славу рускай літаратуры і заваявалі любоў у замежных чытачоў. Натуральна, на кожным этапе, вывучаючы біяграфію пісьменніка, мы даведваліся пра яго новыя факты, якія дапамагаюць лепш зразумець творчасць гэтага выдатнага чалавека. Незаменную дапамогу можа аказаць тут біяграфічная храналагічная табліца Тургенева, якая дазваляе сістэматызаваць дадзеныя, выявіць найбольш важныя моманты і паказаць дынаміку развіцця падзей.
Пачынаючы з вытокаў
Дзяцінства і малалецтва
Адукацыя і першыя крокі ў творчасці
1827 год - важная дата, пачынаючы з якой рэзка змяняецца біяграфія Тургенева. Храналагічная табліца павінна ўключаць яе таму, што ў гэтым годзе сям'я пісьменніка пераязджае ў Маскву. І пасля мернай жыцця ў панскай сядзібе, з яе устояным бытам, вузкім колам блізкіх людзей, хатнім адукацыяй, адбываецца далучэнне Івана Сяргеевіча да новага існавання - у вялікім горадзе, у прыватных пансіёнах, дзе ён атрымлівае падрыхтоўку да універсітэцкага адукацыі.
1833 год - паступленне ў Маскоўскі ўніверсітэт, 1834 - пераклад у Пецярбург на слоўнае аддзяленне філасофскага факультэта. У гэтыя ж гады малады студэнт пачынае спрабаваць сябе ў паэзіі і драматургіі. А першым яго крытыкам становіцца П.А.Плетнев, блізкі сябар Пушкіна. Працягваецца студэнцкая біяграфія Тургенева (храналагічная табліца гэта фіксуе) ужо за мяжой, у Германіі, куды адпраўляецца ён у 1838 годзе. Не толькі філасофія, але і далучэнне да заходніх палітычных плыняў, знаёмства з прагрэсіўнымі грамадскімі рухамі і ідэалогіямі здзяйсняюць сапраўдны прарыў у фарміраванні тургенеўскай асобы. Галандыя, Францыя, Італія таксама вырабілі вялікае ўражанне на будучага пісьменніка. Да гэтага перыяду адносіцца і фота Тургенева Івана Сяргеевіча, зробленае з яго партрэта і прадстаўленая вашай увазе ніжэй (аўтар К.А.Горбунов, 1838-1839 гг.).
першае прызнанне
Фота Тургенева Івана Сяргеевіча ўяўляе сабой дагератыпаў, датаваны 1840-мі гг. Чэпкі, уважлівы погляд, нахмураныя бровы і глыбокая складка паміж імі паказваюць на разважлівы роздум. Бо зусім хутка, з 1847 года, пачынаюць з'яўляцца апавяданні, якія затым складуць зборнік, які прынёс пісьменніку славу і прызнанне - «Запіскі паляўнічага», «Муму» і іншыя. Таму абавязкова адзначце паказаную дату на шкале часу! Бо апавяданні Тургенева - сапраўдная энцыклапедыя народнага жыцця, ілюстрацыя сялянскага побыту, раскрыццё тонкасцяў псіхалогіі простага рускага чалавека.
Спасылка ў Спаскае
«Запіскі паляўнічага» сталі першым важкім укладам пісьменніка ў непрымірымую барацьбу з ганебным рабствам. Так атрымала рэалізацыю «аннибалова клятва», дадзеная сабе Тургеневым ў юнацтве. І яшчэ вельмі важны момант. У гэтых апавяданнях ужо адчуваецца рука Майстры - тонкага спевака рускай прыроды, і дзіўны стыль, моўная выразнасць, якую даследчыкі таксама назавуць «тургенеўскай». Яшчэ В.Г. Бялінскі па праву высока ацаніў літаратурны дар пісьменніка.
«Край чужога гнязда»
Тэма кахання з'яўляецца адной з галоўных ва ўсіх раманах пісьменніка, у многіх яго аповесцях. Любоўю правярае ён каштоўнасць сваіх герояў, іх адпаведнасць высокаму званню чалавека. Да асабістым жыцці сваіх персанажаў Іван Сяргеевіч прад'яўляе самыя строгія патрабаванні. Чаму так? Напэўна, таму, што асабістае жыццё Тургенева складвалася даволі драматычна. Паліна Віардо, французская оперная спявачка, стала яго музай, недасяжнай марай, а яе родныя і побыт - яго сям'ёй і яго домам, але краем «чужога гнязда». Бо свайго ён так і не завёў. І нават дачка пісьменніка, народжаная ад дваровай дзяўчыны яшчэ ў пару яго юнацтва, выхоўвалася ў сямействе Віардо. У нейкай ступені жыццё Тургенева падзялілася на дзве паловы - да знаёмства з Палінай і пасля. А значыць, 1843 г. вынікае пазначыць на шкале часу яшчэ і ў сувязі з гэтым найважнейшым для Івана Сяргеевіча падзеяй.
Супрацоўніцтва і разрыў з «сучаснікі»
Кожнае з прадстаўленых публіцы твораў - адказ на пытанне аб тым, якім жа можа і павінен быць сёлетні герой, перадавой грамадскі дзеяч. Па сваіх грамадска-палітычных поглядах пісьменнік імкнуўся да лібералам, лічыў, што жыццё ў Расіі павінна быць зменена праз рэформы ўрада і не прымаў рэвалюцыю з яе гвалтам і ахвярамі. Літаратура, Тургенеў асабліва на гэтым настойваў, не мае права заклікаць «Русь да сякеры». На дзеячах мастацтва ляжыць велізарная адказнасць, бо яны спрыяюць фарміраванню грамадскай свядомасці. А тэрор рэвалюцыі не прынясе народу нічога добрага. На гэтай глебе ў 1860-м годзе адносіны з кіраўніцтвам «Сучасніка» становяцца ў пісьменніка вельмі нацягнутымі, а ў 1861-м цалкам спыняюцца. На храналагічнай шкале біяграфіі Тургенева гэтая дата павінна быць абавязкова зафіксавана.
Жыццё за мяжой
«Вершы ў прозе» і смерць
На працягу апошніх 4 гадоў жыцця Іванам Сяргеевічам пішуцца невялікія лірычныя мініяцюры, сабраныя ў зборнік пад агульнай назвай «Вершы ў прозе». Ёмістыя, лаканічныя шэдэўры, якія дзівяць глыбінёй думкі і дасканаласцю выразы. Яны сталі свайго роду споведдзю пісьменніка, яго асабістым дзённікам, якія адлюстроўваюць разважанні, пачуцці, настроі Тургенева. У 1882 году ў пісьменніка выявілася страшная хвароба - рак пазваночніка. І 22 жніўня 1883 года (3 верасня) у Бужевиле ён памёр. Пахаваны пісьменнік у Расіі, у Пецярбургу. Гэтыя дадзеныя назаўжды зафіксаваныя на біяграфічнай шкале часу.
Similar articles
Trending Now