ЗдароўеХваробы і ўмовы

Цягліцавая дыстрафія

Цягліцавая дыстрафія ставіцца да групы захворванняў, якія характарызуюцца сіметрычнай, прагрэсавальнай атрафіяй ўсіх наяўных шкілетных цягліц. Захворванне працякае практычна бессімптомна, бо няма ніякіх ярка выяўленых боляў і ў канечнасцях не назіраецца страты адчувальнасці.

Ніякіх сродкаў для лячэння такога захворвання, як цягліцавая дыстрафія, пакуль не распрацаваная. У цяперашні час існуе некалькі асноўных відаў дадзенай паталогіі. Але часцей за ўсё сустракаецца цягліцавая дыстрафія Дюшенна, практычна ў 50% усіх выпадкаў назіраецца менавіта гэты выгляд. Як правіла, захворванне пачынае развівацца ў дзяцінстве, а да 20 гадоў прыводзіць да смерці. Іншыя віды дыстрафіі развіваюцца менш прагрэсіўна, і хворыя могуць дажыць да 40 гадоў. А такія віды як плячы-асабовая дыстрафія і вядома-пасавая наогул ніяк не ўплываюць на працягласць жыцця.

Развіццё дадзенага захворвання можа быць абумоўлена рознага роду генамі. Да прыкладу, складанымі відамі захворваюць толькі мужчыны. А ген гэтых відаў знаходзіцца ў палавой храмасоме. Больш лёгкімі відамі захворванні могуць хварэць не толькі мужчыны, але і жанчыны.

Любая якая прагрэсуе цягліцавая дыстрафія выклікае атрафію цягліц. Але такая паталогія мае розныя ступені цяжкасці і розны час з'яўлення.

Да прыкладу, цягліцавая дыстрафія Дюшенна пачынае праяўляць сябе ў раннім дзяцінстве, дзесьці паміж 3 і 5 гадамі. У дзяцей з'яўляецца характэрная хада валюхаста, па лесвіцы яны падымаюцца з вялікай працай, як правіла, часта падаюць і проста не могуць бегаць. Калі дзіця падыме рукі, то назіраецца эфект адставання лапатак ад тулава, дадзены сімптом мае яшчэ назву «крылападобных лапатак». Дзіця, які мае такое захворванне, ва ўзросце 9-11 гадоў становіцца прыкаваным да інваліднага крэсла. Дыстрафія адбіваецца таксама і на сардэчных мышцах, што практычна заўсёды прыводзіць да смерці ад сардэчнай недастатковасці, якая надыходзіць, як правіла, раптоўна. Акрамя гэтага, хворыя могуць памерці ад якой-небудзь інфекцыі або ад дыхальнай недастатковасці.

Дыстрафія, якая мае лакалізаваныя ўчасткі паразы, развіваецца нашмат больш павольна. Першыя сімптомы могуць з'явіцца толькі да 5 гадоў, але пасля 15 у дзяцей усё яшчэ захоўваецца здольнасць хадзіць, а часта і нашмат пазней. Прыкметамі лёгкай формы дыстрафіі з'яўляюцца, да прыкладу, такія паталогіі як: дрэнны працэс смактання грудзей, ніяк не атрымліваецца скласці вусны для свістка, таксама немагчымасць падняць рукі вышэй за галаву. Нярэдка захворванне можа выяўляцца ў ненармальнай міміцы і маларухомых асобы падчас плачу або смеху.

Калі з'явілася падазрэнне на дадзенае захворванне, варта неадкладна паказаць дзіцяці лекара, які, у сваю чаргу, прызначыць пэўную абследаванне. Даволі часта на аналіз бярэцца кавалачак мышачнай тканіны - біяпсія. Яна, як правіла, паказвае існуючыя клеткавыя змены і наяўнасць тлушчавых адкладаў. Пры аналізе ўсіх атрыманых дадзеных лекар можа больш дакладна спрагназаваць працягу хваробы.

У спецыялізаваных медыцынскіх цэнтрах пры дапамозе самага сучаснага абсталявання лекары могуць дакладна вызначыць, ці будзе той ці іншы дзіця схільны дадзеным захворванні. Для гэтага бліжэйшыя сваякі даследуюцца на прадмет наяўнасці ў іх адпаведных генаў. Калі ў сям'і былі выпадкі дадзенага захворвання, тым, хто збіраецца зачаць дзіця, неабходна перш пракансультавацца ў падобных медыка-генетычных цэнтрах.

У выпадку, калі ў які нарадзіўся дзіцяці праявілася такое захворванне, як цягліцавая дыстрафія, лячэнне неабходна ўжываць адразу. Вылечваюцца сродкаў няма, як ужо гаварылася, але ёсць некаторыя артапедычныя прылады, практыкаванні, а таксама хірургія, нарэшце. Усё гэта зможа хоць на некаторы час захаваць рухомасць дзіцяці.

Similar articles

 

 

 

 

Trending Now

 

 

 

 

Newest

Copyright © 2018 be.delachieve.com. Theme powered by WordPress.