АдукацыяГісторыя

«Чорныя» і «белыя» раскопкі Другой сусветнай вайны

Шэсцьдзесят восем гадоў таму скончылася Другая сусветная вайна. Раскопкі працягваюцца і дагэтуль.

Што падахвочвае мясцовых жыхароў і прыезджых здалёку археолагаў браць у рукі лапату, адпраўляючыся да месцаў былых бітваў? У большасці выпадкаў, гэта, на жаль, сквапнасць. Знойдзеныя артэфакты - маўклівыя сведкі чыіх-то жыццяў і смерцяў - маюць у наш прагматычны век свой рынкавы кошт. Раскопкі Другой сусветнай вайны сталі надзённым бізнесам.

«Чорныя» капальнікі шукаюць усё, што можа прадстаўляць матэрыяльную каштоўнасць. Найбольш прыбытковыя астанкі акупантаў - у першую чаргу, немцаў, а таксама румын, італьянцаў, іспанцаў, вугорцаў і іншых прадстаўнікоў краін, якія ўдзельнічалі ў вайне супраць СССР. Тлумачыцца гэта тым, што ў іх рэчмяшкі знаходзяць часам забаўныя прадметы, якія прадстаўляюць інтарэс для калекцыянераў.

Што магло быць у савецкага салдата? Акрамя зорачкі на пілотцы, хіба што, як спяваецца ў песні, «ліст ад маці ды жменю роднай зямлі». Сьмяротных медальёнаў статут Чырвонай Арміі не прадугледжваў, часам воіны самі іх выраблялі, але такое было нячаста, гэта лічылася дрэннай прыметай. Раскопкі Другой сусветнай вайны на Украіне, у Расіі і Беларусі, на жаль, рэдка прыводзяць да таго, што высвятляецца асоба загінулага, а калі гэта адбываецца, то звычайна дзякуючы захаваных дакументах, пісьмах і металічным прадметах, на якіх уладальнікі выдрапаць імя і прозвішча. Часта астанкі знаходзяцца пад неглыбокім пластом грунта, літаральна ў дэцыметрах ад паверхні.

Асаблівай удачай у капальнікаў лічыцца знаходка ювелірных вырабаў, у тым ліку пярсцёнкаў СС, узнагарод з нацысцкай сімволікай, спражак паясоў, гузікаў, кукарды, нажоў c імперскімі арламі. Добра ідуць на таргах каскі, пляшкі і іншая амуніцыя.

Неафіцыйныя капальнікі ў дзевяностыя гады часам аднаўлялі знойдзеныя ў зямлі «ствалы» для продажу прадстаўнікам крымінальнага свету. Сёння гэты спосаб ўзбраення згубіў актуальнасць, сучасны пісталет ці аўтамат каштуе танней.

Раскопкі Другой сусветнай вайны вырабляюць як «чорныя», так і «белыя» археолагі. Паміж імі ёсць два асноўных адрозненні: па-першае, наяўнасць дакументаў, якія пацвярджаюць права на пошукавыя работы, па-другое, мэты. Групы, ствараныя афіцыйна, шукаюць парэшткі салдатаў для таго, каб паведаміць пра тое, што адным невядомым салдатам стала менш. Рэчы, знойдзеныя пры гэтым, перадаюцца сваякам, на памяць аб гераічна загінуў продкі, за выключэннем, зразумела, зброі.

Асаблівую цікавасць прадстаўляе ў гістарычным аспекце баявая тэхніка, звычайна затопленая. У акваторыі адэскага заліва не так даўно дайверамі быў знойдзены транспартны трехмоторный «Юнкерс» - Ю-52. Сярод рэчаў на борце - планшэт з тапаграфічнымі картамі, на якія былі нанесеныя планы адступлення нямецкіх войскаў. Як паўплывала знішчэнне штабнога самалёта на зыход вызваленчай аперацыі, трэба будзе ацаніць навукоўцам-гісторыкам. Важныя і іншыя раскопкі Другой сусветнай вайны: танкі, самалёты, аўтамабілі, суда. Па серыйнай нумары, выбітымі на апорнай канструкцыі, можна, карыстаючыся архівамі МО вызначыць, хто кіраваў гэтай тэхнікай.

Масавасць «зніклых без вестак» стала вынікам велізарных страт, панесеных ваюючымі бакамі на тэрыторыі СССР. Аднак раскопкі Другой сусветнай вайны часам адкрываюць невядомыя старонкі гісторыі ў Паўночнай Афрыцы, у Еўропе, і ў іншых рэгіёнах, ахопленых полымем тых гадоў. У 1998 годзе французскімі спецыялістамі было зроблена заява пра выяўленне ў моры недалёка ад Марсэля самалёта «Лайтинг», на якім адправіўся ў свой апошні палёт знакаміты пісьменнік Антуан дэ Сэнт-Экзюперы.

Similar articles

 

 

 

 

Trending Now

 

 

 

 

Newest

Copyright © 2018 be.delachieve.com. Theme powered by WordPress.