ЗдароўеМедыцына

Неадкладныя стану.

У сучаснай медыцыне існуе паняцце «неадкладныя стану» (або ургентной стану). Так называюць стану арганізма чалавека, якія ўяўляюць непасрэдную небяспеку для жыцця хворага. Ургентной стану патрабуюць неадкладнага правядзення неадкладнай тэрапіі (першай дапамогі), дыягностыкі і лячэння паталагічнага стану.

Першачарговай задачай у такім выпадку з'яўляецца не вылечыць хворага, але перавесці яго з крытычнага і цяжкага стану ў стабільны.

Сёння неадкладныя стану найбольш схільныя вывучэнню і даследаванню. Праводзяцца як тэарэтычныя, так і практычныя выпрабаванні па аптымізацыі схем стабілізацыі стану пацыентаў. У працэсе такіх даследаванняў і эксперыментаў лекары адпрацоўваюць выразнасць і паслядоўнасць дзеянняў лячэння.

Неадкладныя стану могуць быць выкліканыя разнастайнымі паталогіямі і, у залежнасці ад гэтага, патрабуюць розных схем і падыходаў купіравання. Найбольш часта такія паталогіі сустракаюцца ў хірургічнай і кардыялагічнай практыцы. Так, неадкладныя стану ў хірургіі могуць быць выкліканыя наступнымі рэзка краінамі, якія развіваюцца паталогіямі: язва дванаццаціперснай кішкі або страўніка (часцей за ўсё пры перфарацыі або пенетрацыі апошняй), панкрэатыт, апендыцыт (пры пагрозе разрыву яго сценкі і развіцці перытанітам), сам перытаніт (які развіваецца пры любой хірургічнай паталогіі) і іншыя. Падобныя паталагічныя працэсы патрабуюць неадкладнага экстранага лячэння.

Неадкладныя стану ў кардыялогіі прадстаўленыя часцей за ўсё інфарктам міякарда, блакадай сэрца, ішэмічнай хваробай сэрца, парушэннем рытму, праводнасці або узбудлівасці сэрца.

Схема аказання медыцынскай дапамогі пры ургентной стане:

- выкананне комплексу маніпуляцый па аказанні першай дапамогі (выконваецца іншым чалавекам, якія сталі сведкам пагаршэньня стану хворага),

- медыцынская дапамога далекарская (выконваецца сярэднімі медыцынскімі работнікамі, брыгадай хуткай медыцынскай дапамогі),

- экстраная ўрачэбная дапамога (аказваецца высокакваліфікаванымі лекарамі-адмыслоўцамі рэанімацыйнага аддзялення)

Такія неадкладныя стану, як працяглая страта прытомнасці або кома неўдакладненых генеза, патрабуюць неадкладнага ўнутрывеннага ўвядзення тыяміну, глюкозы і налоксона (струменева).

Дадзеныя тры прэпарата выконваюць не толькі лячэбную, але і дыягнастычную функцыю.

40% глюкоза ўводзіцца ў дазоўцы 80 мілілітраў. Дадзены раствор здольны аднавіць свядомасць пацыентам з комай, выкліканай гіпаглікеміяй. У выпадку ж, калі кома выкліканая іншым паталагічным працэсам, глюкоза паслужыць неабходным у такім стане крыніцай энергіі.

Тыямін ўводзіцца нутравенна ў колькасці 100 мг для актыўнай прафілактыкі энцэфалапатыі Верніке, як ўскладненні алкагольнай комы. Налоксона выконвае сваю функцыю ў тым выпадку, калі кома была выкліканая атручваннем апіятаў.

У большасці выпадкаў недастатковая колькасць часу для дыягнаставання паталагічнага стану выклікае неабходнасць меркаваць захворванне па клінічным праявам і некаторым быстровыполнимым лабараторным і інструментальным дадзеных. Ад правільнасці інтэрпрэтацыі наяўных дадзеных залежыць выніковасць лячэння, і нават жыццё пацыента.

Пры лячэнні такіх пацыентаў асаблівую ўвагу неабходна надаваць выкананню тэхнікі бяспекі, так як дадзеныя пра чалавека і яго захворваннях часцей за ўсё адсутнічаюць, што не выключае наяўнасць у хворага гепатыту, сухотаў або віруса імунадэфіцыту чалавека. Правядзенне ўсіх маніпуляцый (лячэбных і дыягнастычных) неабходна выконваць з улікам гэтай асаблівасці.

Similar articles

 

 

 

 

Trending Now

 

 

 

 

Newest

Copyright © 2018 be.delachieve.com. Theme powered by WordPress.